Sorrow
The sweet smell of a great sorrow lies over the landplumes of smoke rise and merge into the leaden sky:a man lies and dreams of green fields and riversbut awakes to a morning with no reason for waking
He's haunted by the memory of a lost paradisein his youth or a dream, he can't be precisehe's chained forever to a world that's departedIt's not enough, It's not enough
His blood has frozen & curled with frighthis knees have trembled & given way in the nighthis hand has weakened at the moment of truthhis step has faltered
One world, one soulTime pass, the river roll
And he talks to the river of lost love and dedicationand silent replies that swirl invitationflow dark and troubled to any oily seaa grim intimation of what is to beThere's an unceasing wind that blows through this nightand there's dust in my eyes, that blinds my sightand silence that speaks so much louder than wordsof promises broken
Hartseer
Die soet reuk van 'n groot hartseer lê oor die landBolle rook styg en saamsmelt in die loodswaar lug'N Man lê en drome van die groen velde en riviereMaar wakker na 'n oggend met geen rede vir wakker
Hy is agtervolg deur die geheue van 'n verlore paradysIn sy kinderjare of 'n droom Hy kan nie noukeuriger te weesHy is vir ewig vasgeketting aan 'n wêreld wat se weggegaanDit is nie genoeg nie, dit is nie genoeg nie
Sy bloed het gevries en laat dik skrikSy knieë het gebewe en gegewe pad in die nagSy hand het op die oomblik van waarheid verswakSy stap het gestruikel
Een wêreld, een leweTyd verbygaan, die rivier roll
En hy praat met die rivier van verlore liefde en toegewydheidEn stil antwoorde dat krul uitnodigingVloei donker en ontsteld na 'n olierige see'N donker aanduiding van wat om te wees
Daar is 'n aanhoudende wind wat deur hierdie nag waaiEn daar is stof in my oë, dat verblind my sigEn daar is stilswyes dat so baie harder as woorde spreekVan beloftes wat gebreek
Tristeza
O doce cheiro de uma grande tristeza recai sobre a terraPlumas de fumaça sobem e se misturam ao céu cinzento:Um homem se deita e sonha com verdes campos e riosMas acorda na manhã seguinte sem motivo para acordar
Ele é assustado pela memória de um paraíso perdidoNa sua juventude ou em um sonho, ele não consegue afirmarEle está permanentemente acorrentado a um mundo isoladoNão é o suficiente, não é o suficiente
O sangue dele congelou e se contraiu devido ao medoOs joelhos dele tremiam e substituíram a noiteA mão dele enfraqueceu na hora da verdadeOs passos dele hesitaram
Um mundo, uma almaO tempo passa, o rio corre
E ele fala com o rio sobre amor e dedicação perdidose silenciosamente responde que essa quantidade de convitesFlui obscura e problematicamente para qualquer mar oleosoUma rude intimação sobre o que é serHá um incessável vento que está soprando nesta noiteE há poeira nos meus olhos, que cega minha visãoE o silêncio que fala bem mais alto que as palavrasDe promessas quebradas.
Matem
İşte büyük bir matemin tatlı kokusu öylece kalmış etraftaKuştüyü dumanlar yükseliyor ve karışıyor kurşun renkli gökyüzüneBir adam yatmış ve düşünüyor , yeşillikleri ve ırmaklarıAma uyanmak için hiçbir sebebi olmadığı sabahlara uyanık şekilde..
Kayıp bir cennetin anılarını kafadan atmakta kararsızGençliğinde veya rüyalarında,"kesin" olmaktan uzakÖlü bir dünyaya zincirlenmiş sonsuza dekHayır yetmez,yetmez...
Kanı korkudan buz gibi kesilmişti,Dizleri titriyordu gecenin bir vakti,Elleri ise zayıflamıştı o doğruluk anındaAdımları da sendeliyordu..
Tek dünya, tek ruhZaman geçer, ırmak akar..
Kayıp aşkın ve adağın ırmağıyla konuşuyorduVe sessizlik de cevap veriyordu o girdap gibi davetiyeyeYağlı denize akan karanlık ve pislikOlması gereken acımasız bir dostluk gibiBu geceye doğru durmadan esen bir rüzgar,Gözlerimde ise toz var,görüşümü kör eden!Sessizlik de o sözleri çok gürültülü söylüyor gibi.Tutulmamış olan sözleri yani.