Η φίλη μου, το τριαντάφυλλο
Έχουμε μάλλον λίγες επιλογέςκαι η φίλη μου, το τριαντάφυλλο,μου το είπε σήμερα το πρωί.Γεννήθηκα μέσα στο σέλας,βαπτίστηκα από την πορφύρα.Είμαι ανθισμένη,ευτυχισμένη και ερωτευμένη.Στις ακτίνες του ήλιου,με έκλεισα κατά τη νύχτακαι ξύπνησα γριά.
Κάποτε ήμουν πολύ όμορφη.Ναι, ήμουν το ομορφότερολουλούδι του κήπου σου.
Έχουμε μάλλον λίγες επιλογέςκαι η φίλη μου, το τριαντάφυλλο,μου το είπε σήμερα το πρωί.Βλέπω το Θεό που με έπλασε,που με έκανε να σκύψω το κεφάλι.Και νιώθω ότι πέφτω.Και νιώθω ότι πέφτω.Η καρδιά μου έχει σχεδόν απογυμνωθεί.Έχω το ένα πόδι στον τάφο.Ήδη, δεν υπάρχω πλέον.
Εχθές, με εκτιμούσες.Και θα γίνω σκόνηαπό αύριο και για πάντα.
Έχουμε μάλλον λίγες επιλογέςκαι η φίλη μου, το τριαντάφυλλο,ξεψύχησε σήμερα το πρωί.Η Σελήνη απόψεέφερε τα γήρατα στη φίλη μου.Εγώ μάλιστα την είχα δει στο όνειρό μουεκθαμβωτική και γυμνή.Η ψυχή της που χόρευεόμορφα ανάμεσα στις γυμνέςκαι μου προκαλούσε γέλιο.
Σκέφτομαι εκείνον που μπορεί να πιστέψει.Εγώ πάντως έχω ανάγκη την ελπίδα,ειδάλλως δεν είμαι τίποτα.
Έστω μια μικρή λύση.Είναι η φίλη μου, το τριαντάφυλλοπου το είπε χθες πρωί.
Моја пријатељица ружа
Ми смо мало штаИ моја пријатељица ружами рече то овога јутраУ зору сам рођенаКрштена росомПроцветала самСрећна и заљубљенаПод зрацима сунцаЗатворила сам се преко ноћии пробудила се стара.
Ипак, била сам веома лепа,Да, била сам најлепшиод цветова твога врта.
Ми смо мало штаи моја пријатељица ружами то рече овог јутраПогледајте Бога који је учинио,који је учинио да погнем главуИ осећам да падамИ осећам да падамМоје срце је готово огољеноЈедним сам стопалом у гробуГотово само што нисам
Дивио си ми се јучеА бићу праход сутра заувек.
Ми смо мало штаИ моја пријатељица ружаје умрла овога јутраМесец је ове ноћипрекрио моју пријатељицуУ сну сам је видеоблиставу и нагуЊену душу која је играладалеко иза облакаИ која ми се смешила.
Веруј ономе који може вероватиПотребна ми је надабез ње сам нико.
Или много или мало штаБила је то моја ружа пријатељицакоја је то рекла јуче ујутру