Völuspá
1Hljóðs bið ek allar helgar kindir,meiri ok minni mögu Heimdallar;viltu, at ek, Valföðr! vel framteljaforn spjöll fíra, þau er fremst um man.
3Ár var alda þar er Ýmir bygði,vara sandr né sær né svalar unnir,jörð fannsk æva né upphiminn,gap var ginnunga, en gras hvergi.
57Sól tér sortna, sígr fold í mar,hverfa af himni heiðar stjörnur;geisar eimi ok aldrnari,leikr hár hiti við himin sjalfan.
45/47Bræðr munu berjask ok at bönum verðask,munu systrungar sifjum spilla;Skelfr Yggdrasils askr standandi,ymr it aldna tré, en jötunn losnar."
44Geyr nú Garmr mjök fyr Gnipahelli,festr mun slitna en freki renna,fjölð veit ek fræða, fram sé ek lengraum ragna rök römm sigtíva.
59Sér hon upp koma öðru sinnijörð ór ægi iðjagræna.Falla fossar, flýgr örn yfir,sá er á fjalli fiska veiðir.
64Sal sér hon standa sólu fekra,gulli þakðan á Gimléi.Þar skulu dyggvar dróttir byggjaok um aldrdaga ynðis njóta.
65Þá kemr inn ríki at regindómiöflugr ofan, sá er öllu ræðr.