Bang Bang
I was five and he was sixWe rode on horses made of sticksHe wore black and I wore whiteHe would always win the fight
Bang bang, he shot me downBang bang, I hit the groundBang bang, that awful soundBang bang, my baby shot me down.
Seasons came and changed the timeWhen I grew up, I called him mineHe would always laugh and say"Remember when we used to play?"
Bang bang, I shot you downBang bang, you hit the groundBang bang, that awful soundBang bang, I used to shoot you down.
Music played, and people sangJust for me, the church bells rang.
Now he's gone, I don't know whyAnd till this day, sometimes I cryHe didn't even say goodbyeHe didn't take the time to lie.
Bang bang, he shot me downBang bang, I hit the groundBang bang, that awful soundBang bang, my baby shot me down...
Бум, бум
Аз бях на пет, а той на шест.Яздехме кончета от дървени пръчки.Той бе облечен в черно, а аз в бяло.Той винаги щеше да печели битките.
Бум, бум, той ме застреляБум, бум, аз паднах на земята.Бум, бум, този ужасен звук,Бум, бум, моят любим ме застреля.
Сезоните идваха и си отиваха.Когато пораснах го наричах мой.Той винаги се засмиваше и казваше:„Помниш ли, когато си играехме някога?”
Бум, бум, аз те застреляхБум, бум, ти падна на земята.Бум, бум, този ужасен звук,Бум, бум, аз някога те застрелях.
Музиката свиреше, а хората пееха.Църковните камбани биеха само за мен.
Той си отиде, не знам защо.И до този момент понякога плача.Той дори не каза „Сбогом!”Не намери време даже да излъже.
Бум, бум, той ме застреляБум, бум, аз паднах на земята.Бум, бум, този ужасен звук,Бум, бум, моят любим ме застреля.
Пау, пау
Јас имав пет, а тој шест годиниЈававме на кончиња од стапчињаТој јавеше на црн, а јас на белИ секогаш победуваше
Пау, пау, ме застрелаПау, пау, паднав на земјаПау, пау, тој ужасен звук,Пау, пау, драгиот ме застрела
Годишните времиња дојдоа, го сменија времетоКога пораснав, велев дека е мојСекогаш ќе се насмееше и ќе рече:- Се сеќаваш како порано си игравме?
Пау, пау, ме застрелаПау, пау, паднав на земјаПау, пау, тој ужасен звук,Пау, пау, драгиот ме застрела
Музиката пееше, луѓето пеејаСамо за мене, ѕвоната биеја.
Сега го нема, и не знам зоштоДо ден денес, понекогаш плачамНе се ни збогува,Немаше време да лаже.
Пау, пау, ме застрелаПау, пау, паднав на земјаПау, пау, тој ужасен звук,Пау, пау, драгиот ме застрела
Bang, bang
Eu aveam cinci ani şi el avea şase,Călăream pe cai făcuţi din beţe.El purta negru şi eu purtam alb,El câştiga mereu lupta.
Bang, bang, m-a împuşcat,Bang, bang, am căzut la pământ,Bang, bang, acel zgomot cumplit,Bang, bang, iubitul meu m-a împuşcat.
Anotimpurile au venit şi au schimbat timpurileCând am crescut ziceam că el e al meu,Mereu râdea şi spunea:„Îţi aduci aminte când ne jucam?”
Bang, bang, te-am împuşcat,Bang, bang, ai căzut la pământ,Bang, bang, acel zgomot cumplit,Bang, bang, obişnuiam să te împuşc.
Cânta muzica şi oamenii cântau,Numai pentru mine clopotele de la biserică băteau.
Acum el s-a dus, nu ştiu de ce,Şi până în ziua de azi plâng câteodată,Nici măcar nu şi-a luat „Adio”,Nici măcar nu şi-a făcut timp să mintă.
Bang, bang, m-a împuşcat,Bang, bang, am căzut la pământ,Bang, bang, acel zgomot cumplit,Bang, bang, iubitul meu m-a împuşcat.