كاروزو
هنا، حيث تضيء الشمس وتهب الرياحعلى التراس القديمعند خليج سورينتورجلُ يعانق فتاة بعد الدموع...وسعال خفيف ليزيل حشرجة صوتهومتابعةً للأغنية:
أحبكِ كثيراً جداًكثيراً، كثيراً جداً، أنتِ تعرفينلقد أصبَحَتْ الآن كالقيددمائي تشتعل في عروقي، أنتِ تعرفين...
شاهدَ الأضواء خارجاً في البحرذكرته بالليالي هناك في اميركالكنها لم تكن سوى أضواء مراكب الصيادينومخلفاتها من الزبد الأبيضشعر بالألم من الموسيقىوتوقف عن عزف البيانولكنه عندما رأى القمرينبثق من بين الغيومالموت أصبح جذاباً بالنسبة له نظر للفتاة في عينيهاهذه العيون الخضراء كما البحر عندما يبدو أخضراًوفجأة سالت الدموعواعتقد أنه يغرق
أحبكِ كثيراً جداًكثيراً، كثيراً جداً، أنتِ تعرفينلقد أصبَحَتْ الآن كالقيددمائي تشتعل في عروقي، أنتِ تعرفين...
قوة الأوبراأن كل دراما فيها مجرد خداعبقليل من المكياج والرتوش والتقليديمكنك أن تصبح شخصاً ما آخرلكن هذه العينان اللتان ترنوان إليكقريبتان جداً وحقيقيتان جداًتجعلانك تنسى الكلماتتلخبط افكاركفيصبح كل شيء صغيرحتى الليالي في امريكاتعود بذاكرتك وتسترجع حياتكمن خلال الزبد الأبيضلكن، نعم، إنها الحياة التي ستنتهيلكنه لم يطل التفكير بالأمرعلى العكس تماماً، هو بالفعل شعر بالسعادةوتابع أغنيته:
أحبكِ كثيراً جداًكثيراً، كثيراً جداً، أنتِ تعرفينلقد أصبَحَتْ الآن كالقيددمائي تشتعل في عروقي، أنتِ تعرفين...
أحبكِ كثيراً جداًكثيراً، كثيراً جداً، أنتِ تعرفينلقد أصبَحَتْ الآن كالقيددمائي تشتعل في عروقي، أنتِ تعرفين...
Caruso
Ovdje, gdje more blistaI jaki vjetar duvaNa staroj terasi s pogledomPrema zaljevu SorentoJedan čovjek je zagrlio jednu djevojčicuNakon što je plakao"Očisti" svoj glas i poče pjevati pjesmu:
Volim te mnogoToliko mnogo, ti znašTo je veza sadaKoja zagrijava krv u venama
Pogledao je prema svijetlu na moruI pomislio o noćima u AmericiNo, to su bile samo lampe ribarskih brodovaI bijelina tragaOsjetio je patnju muzikeUstao je od klaviraAli kada je vidjeoDa mjesec izlazi iza oblakaSmrt mu se činila slađaPogledao je u oči djevojčiceOči zelene kao moreTada iznenada suza potečeI on pomisli da se utapa
Volim te mnogoToliko mnogo, ti znašTo je veza sadaKoja zagrijava krv u venama
Snaga lirike (opere)Gdje je svaka drama lažnaGdje, s malo šminke i mimikeMožeš postati neko drugiAli dva oka koja gledaju u tebeTako blizu i tako stvarno"Natjeraju" te zaboraviš riječiZbunjujući tvoje misli
I tako sve postaje umanjenoUključujući i noći u AmericiPogledaš unatrag i vidiš svoj životKao trag (ribarskog broda)
Ah da, život se završavaAli nije više bio toliko zabrinutUmjesto toga bio je sretanI poče ponovo pjevati pjesmu:
Volim te mnogoToliko mnogo, ti znašTo je veza sadaKoja zagrijava krv u venamaVolim te mnogoToliko mnogo, ti znašTo je veza sadaKoja zagrijava krv u venama
Κarouso (Καρούζο)
Εδώ που η θάλασσα στραφταλίζεικι άγρια ο άνεμος μαίνεταισε παλιά ταράτσα επάνωπου απ’τον κόλπο του Σορέντο φαίνεται
Άνδρας αγκαλιάζει ένα κορίτσιπου ‘παψε να κλαψουρίζειέπειτα καθαρίζει τη φωνή τουκαι το τραγούδι ξαναρχίζει
Σ’ αγαπώ όσο όλη γημα ξέρεις τόσο τόσο πολύείναι σαν αλυσίδα πιαπου δένει το αίμα μας για τα καλά
Κοίταξε τα φώτα μέσα στη θάλασσασκέφτηκε τις νύχτες στην Αμερικήαλλά ήταν μόνο πυροφάνιακαι λευκά απόνερα προπέλας εκεί
Ένιωσε τον πόνο στη μουσικήκαι απ’ το πιάνο σηκώθηκεμα σαν είδε το φεγγάρι να ξεπροβάλεικι ο θάνατος πιο γλυκός καμώθηκε
Κοίταξε το κορίτσι στα μάτιατα πράσινα σαν τη θάλασσα, όταναπρόσμενα ένα δάκρυ κύλησεκαι νόμισε πως πνιγόταν
Σ’ αγαπώ όσο όλη γημα ξέρεις τόσο τόσο πολύείναι σαν αλυσίδα πιαπου δένει το αίμα μας για τα καλά
Ποια η δύναμη των στίχωνόπου κάθε δράμα και μια πλάνηπου καθείς με βάψιμο κι έκφρασημπορεί κάποιον άλλον να κάνει
Αλλά δυο μάτια που σε κοιτάντόσο κοντινά και με χάρησε κάνουν να ξεχνάς τα λόγιατις σκέψεις κάνουν κουβάρι
Έτσι καθετί γίνεται ασήμαντοακόμη κι οι νύχτες στην Αμερικήγυρνάς και βλέπεις τη ζωή σουσαν τ’ απόνερα της προπέλας εκεί
Μα ναι είν’ η ζωή που τελειώνειμα την σκέψη δεν συνεχίζειένιωσε μάλλον ευτυχισμένοςκαι το τραγούδι ξαναρχίζει
Σ’ αγαπώ όσο όλη γημα ξέρεις τόσο τόσο πολύείναι σαν αλυσίδα πιαπου δένει το αίμα μας για τα καλά
Σ’ αγαπώ όσο όλη γημα ξέρεις τόσο τόσο πολύείναι σαν αλυσίδα πιαπου δένει το αίμα μας για τα καλά
کاروسو
اینجا...جایی که دریا می درخشدو باد پر قدرت می وزدروی تراسی قدیمیدر خلیج سورنتمردی دختری را در آغوش گرفته استبعد از اینکه که گریه کرده بوداو صدایش را صاف می کند و دوباره شروع به خواندن می کند
خیلی تو را می خواهمخیلی خیلی زیاد...می دانیو حالا(احساسش) مانند زنجیریستکه می دانی خون را درون رگ ها می جوشاند
او نور میان دریا را دیدو به شبهای آمریکا اندیشیداما آنها فقط قایقهای شبانهو پروانه های نورانی(پروانه با دنباله ی سفید) بودنددرد را در موسیقی حس کردو از پشت پیانو بر خاستاما هنگامی که ماه را در حال بیرون آمدن از پشت ابر دید
حتی مرگ هم به نظرش شیرین(خوشایند) آمدبه چشمان دختر نگریستچشمانی که مانند دریا سبز بودندناگهان اشکی جاری شدو او احساس غرق شدن کرد
خیلی تو را می خواهمخیلی خیلی زیاد...می دانیو حالا(احساسم) مانند زنجیریستکه می دانی خون را درون رگ ها می جوشاند
این قدرت شعر استکه می تواند هر درامی را دروغین جلوه دهدهمانطور که می توان با آرایش و(تغییر)حالت صورتکس دیگری بوداما(آن) دو چشم که به تو می نگرندنزدیک و صادقباعث می شوند که حرفهایت را فراموش کنیو افکارت به هم بریزند
همه چیز کوچک می شودحتی شب های آمریکاتو بر می گردی و به زندگیت می نگریکه مانند دنباله ی یک پروانه است
بله این زندگیست که پایان می گیرداما او زیاد به آن فکر نکردبرعکس...احساس خوشحالی کردو شروع به خواندن کرد
خیلی تو را می خواهمخیلی خیلی زیاد...می دانیو حالا(احساسم) مانند زنجیریستکه می دانی خون را درون رگ ها می جوشاندخیلی تو را می خواهمخیلی خیلی زیاد...می دانیو حالا(احساسم) مانند زنجیریستکه می دانی خون را درون رگ ها می جوشاند
Caruso
Ovdje gdje more se sjajii vjetar jako puše,na staroj terasi ispred zaljeva Sorento.Jedan muškarac grli djevojku,nakon što je plakala,zatim pročisti grlo i počinje da pjeva:
Volim te jako,ma toliko,toliko jako znaš…to je sada već niz (lanac,veza)koji oslobađa krv u venama,znaš….
Vidio je svjetla na sredini mora,mislio je na noći tamo u Americi,ali bila su to samo svjetlabijele vodene brazde od elise.Osjetio je bol u muzici,i ustao od glasovira.No, kada je vidioda mjesec izranja iza oblaka,i smrt mu se učinila slađom.Gledao je u oči djevojke,u te oči zelene kao more.Zatim odjednom potekne suza,i on vjerovao je da se utapa.
Volim te jako,ma toliko,toliko jako znaš…to je sada već niz (lanac,veza)koji oslobađa krv u venama,znaš….
Moć opere,gdje svaka drama je lažna.Da sa malo šminke i sa mimikom,možete postati netko drugi.Ali dva oka koja te gledaju,tako blizu i iskreno,učine da zaboraviš riječi,pobrkaju ti i misli.
Tako sve postaje malo,čak i noći tamo u Americi.Okreneš se i vidiš svoj život,kao bijele vodene brazde elise.
Ah da, to je život koji se završava,ali on ne misli više toliko.Naprotiv, osjetio je već sreću,i počinje svoju pjesmu:
Volim te jako,ma toliko,toliko jako znaš…to je sada već niz (lanac,veza)koji oslobađa krv u venama,znaš….
Caruso
Itt ahol a tenger ragyogés erősen fúj a szélegy régi teraszonamely a Sorriento öbölre nyílikegy fiú átölel egy lányts könnycseppeit követőenmegcsuklott hangú torokkal kezdi el énekelni dalát:
Annyira szeretlek tégedNagyon nagyon szeretlek tégedez a köztünk lévő izzó kotelékegyre hevesebben hevíti fel véremet hisz érzed
A tenger fényeit látvaAmerika éjjelei jutottak eszébede valójában csak a halászok lámpáitükröződtek vissza fehéren a vízenÁtérezte a zenébenütemlő fájdalmat s felállt a zongora mellőlés a felhők mögül meglátvaa Hold fényét még a halált isédesebbnek vélteMajd a lány szemébe nézettmely zöld volt mint a tengerhirtelen egy könnycseppet hullats úgy érzi megfullad
Annyira szeretlekNagyon nagyon szeretlek tégedez a köztünk lévő izzó kötelékegyre hevesebben hevíti fel véremet hisz érzed
Az opera hatalmaahol minden dráma álcaAhol sminkkel és arckifejezésselmár át is alakultál+ szöveg(ami csak itt van hozzá írva, koncert dalban nincs):-"De e- két szem, láthatóan oly közel és a valóshogy elfeledteti a szavakat,s megzavarja a gondolatokat."
Ám ha ilyen szép szempár tekint rádmely ily hívogatóan közeli és élettel teliígy lesz a távoli jelentéktelennémint azok az amerikai éjjelek is
+szöveg( ami csak itt van hozzá írva, koncert dalban nincs):-"Az élet végét érezve sem hitte,ám dacolva ezzel mégis úgy érezte, hogy boldoggá válhat,majd így folytatta énekét:"
Annyira szeretleknagyon nagyon szeretlek tégedez a köztünk lévői izzó kötelékegyre hevesebben hevíti fel véremet hisz érzedAnnyira szeretleknagyon nagyon szeretlek tégedez a köztünk lévői izzó kötelékegyre hevesebben hevíti fel véremet hisz érzed
カルーゾ
目の前にはきらめく海が広がり、強風が吹くソレント湾を望む古いテラスの上男は泣き終えた少女を抱き寄せ明るい声で再び唄い出す
君を愛しているとてもとても愛してるよ今後この想いは鎖のようにしっかり結び合い僕等の血潮の中に溶けていくのだ
海の只中に光が見え男はアメリカの夜を想うしかしそれは ただの漁火とスクリューによる白い航跡だった音楽の中に苦しみを覚えピアノから立ち上がるしかし雲間から月が出るのを見ると死までもが甘美なものに感じられた少女の瞳の中を覗き込む海のように緑色の瞳をすると不意に涙が溢れ溺れるかに思えた
君を愛しているとてもとても愛してるよ今後この想いは鎖のようにしっかり結び合い僕等の血潮の中に溶けていくのだ
叙情詩の限りない可能性そこでは全てのドラマが虚構でありほんの少しの化粧と身振りで別人になることができるのだ君を見つめる2つの瞳はこんなにも近く真実に満ち君は言葉を忘れ思考は混乱するだろう
そして全てが小さくなるアメリカの夜さえも君は後ろを振り向くと スクリューの生み出す航跡に似た自分の人生を見出す
そうだ、人生が終わろうとしているのだしかしもう彼はそのことをあまり考えずそれどころか既に幸福を感じて再び唄い始める
君を愛しているとてもとても愛してるよ今後この想いは鎖のようにしっかり結び合い僕等の血潮の中に溶けていくのだ
Caruso
Hier waar de zee schittertEn de wind krachtig waait,Op een oud terras aan de golf van SorrentoOmhelst een man een meisje,Nadat hij heeft gehuildDan schraapt hij zijn keel en herbegint hij zijn gezang
Ik hou ontzettend veel van jeMaar zo, zo veel, weet jeVanaf nu is het een ketenDie het bloed in de aderen doet smelten
Hij zag de lichtjes midden op zee,Dacht aan de nachten daar in AmericaMaar het waren slechts de visserbootjesEn het witte spoor van een schroefHij voelde het verdriet in de muziek,Stond op van de pianoMaar toen hij de maan tevoorschijn zag komen uit een wolk,Leek zelfs de dood hem zoeterHij keek het meisje in de ogen,Die ogen, groen als de zeeToen ontsnapte plotseling een traanEn hij dacht dat hij verdronk
Ik hou ontzettend veel van jeMaar zo, zo veel, weet jeVanaf nu is het een ketenDie het bloed in de aderen doet smelten
Macht van de operaWaar elk toneelstuk bedrieglijk isWant met een beetje schmink en met mime,Kun je iemand anders wordenMaar twee ogen die naar je kijkenZo dichtbij en puurLaten je de woorden vergeten,Verwarren de gedachten
Zo werd alles kleinZelfs de nachten daar in AmericaJe kijkt om en ziet je leven,Als het spoor van een schroef
Ach ja, het is het leven dat eindigt,Maar daaraan dacht hij niet zo veelIntegendeel, hij voelde zich al gelukkig,En herbegon zijn gezang
Ik hou ontzettend veel van jeMaar zo, zo veel, weet jeVanaf nu is het een ketenDie het bloed in de aderen doet smelten
Caruso
Aqui onde o mar brilhaE sopra forte o ventoSobre um velho terraçoEm frente ao golfo de Sorrento
Um homem abraça uma mulherDepois de haver choradoDepois limpa a vozE recomeça o canto
Eu te amo tanto sabeMas tanto, tanto, sabe?É uma corrente agoraQue faz o sangue queimar nas veias, sabe?
Viu luzes em alto-marLembrou de noites lá na américaMas eram só lanternas a brilharNo rastro branco de uma hélice
Sentiu doer a músicaSe levantou do pianoMas vendo a luz surgirAtrás de uma nuvem
Até a morte lhe pareceu mais doceOlhou fundo nos olhos da mulherAqueles olhos verdes como o marDe repente viu escapar um lágrimaE pensou estar à se afogar
Eu te amo tanto sabeMas tanto, tanto, sabe?É uma corrente agoraQue faz o sangue queimar nas veias, sabe?
Que poder é esse da óperaOnde todo drama é falsoCom um pouco de maquiagem e representaçãoPodemos nos transformar em outro
Mas quando dois olhos te olhamAssim tão perto e verdadeirosTe fazem esquecer as palavrasConfundem teus pensamentos
Assim, tudo se torna pequenoTambém as noites lá na AméricaVocê vira e vê a sua vidaComo o rastro de uma hélice
Mas, sim, é a vida que se acabaE ele nem pensou sobre issoOu, ao contrário, ele já se sentia felizE recomeçou seu canto
Eu te amo tanto sabeMas tanto, tanto, sabe?É uma corrente agoraQue faz o sangue queimar nas veias, sabe?
Eu te amo tanto sabeMas tanto, tanto, sabe?É uma corrente agoraQue faz o sangue queimar nas veias, sabe?
Karuzo
Ovde, gde more sjaji i vetar huči,na staroj terasi pored sorentskog zaliva,momak grli devojku a suze kreću,zatim pročisti krlo i poče da peva:
Mnogo te volimmnogo, mnogo te volim, ti to znaš,to je posebna vezašto greje krv u venama, ti to znaš.
Video je svetla tamo na moru, mislio na noći u Americi,ali to behu samo ribarske lampe i belo rublje na krmi,osetio je tugu u muzici i ustao od klaviraa onda je ugledao mesec kako se pojavljuje iza oblakai smrt mu se učini od svega slađa.Pogledao je devojku u oči, te oči zelene poput mora,iznenada, suza joj pade i on požele da potone.
Mnogo te volimmnogo, mnogo te volim, ti to znaš,to je posebna vezašto greje krv u venama, ti to znaš.
Jačina lirike (osećanja) gde je sva drama prevara,sa malo šminke i mimike lako postaješ neko drugi,ali dva oka koja te gledaju, tako bliza i stvarnačine da zaboraviš reči, zbune ti misli,i sve postaje ništavno, pa i noći u Americi.Okreće se i ugleda svoj život kroz belo rublje na krmida, taj život se sada završava, ali on ne misli više o tome,naprotiv, već je doživeo svoju sreću i nastavlja da peva:
Mnogo te volimmnogo, mnogo te volim, ti to znaš,to je posebna vezašto greje krv u venama, ti to znaš...
Caruso
Denizin ışıldadığıVe rüzgarın sert estiği buradaSurriento körfezine bakan eski bir teras üstündeBir gençkız ağladıktan sonraBir adam onu öpüyorSonra boğazını temizliyerek şarkıya başlıyor tekrar:
Seni çok fazla seviyorumAma çok fazla çok seviyorum biliyorsunDamarlarda kan eriten bir bağ buBundan böyle, biliyorsun
Denizin ortasında ışıkları gördüOrada, Amerika’daki geceleri düşündüAma onlar sadece tekne lambalarıVe bir pervanenin beyaz iziydi
Müzikte acıyı hissettiPiyanodan kalktıAma bir buluttan çıkan ayı görünceÖlüm bile ona daha tatlı göründü
Genç kızın gözlerine baktıO deniz gibi yeşil gözlere.Sonra bir damla gözyaşı göründü anidenVe boğulduğunu sandı adam
Seni çok fazla seviyorumAma çok fazla çok seviyorum biliyorsunDamarlarda kan eriten bir bağ buBundan böyle, biliyorsun
Her dramın bir yalan olduğuŞiirin gücünde, veBiraz kılık değişikliği ve pandomim ileBaşka biri olabilirsin
Ama sana yakından bakanÖylesi gerçek iki gözSana kelimeleri unutturuyorDüşüncelerini karıştırıyor
Böylece her şey küçülürOrada, Amerikada’ki geceler bileArkana döner, ve tüm hayatını görürsünBir pervanenin izi gibi
Ah evet, hayattı bitenAma pek düşünmedi bunu oAksine mutlu hissediyordu kendini şimdidenVe şarkısını söylemeye başladı tekrar:
Seni çok fazla seviyorumAma çok fazla çok seviyorum biliyorsunDamarlarda kan eriten bir bağ buBundan böyle, biliyorsun