Tiziano Ferro "L'amore è una cosa semplice" testo

L'amore è una cosa semplice

Ho un segretoOgnuno ne ha sempre uno dentroOgnuno lo ha scelto e lo ha spentoOgnuno...Volendo e soffrendoE nutro un dubbioNon sarà mai, mai, mai inutileAscoltarne l’ecoConsultarlo in segretoEd èL’estate che torna e sembrava lontanaO tutto è più triste oppure resisteQuello sguardo da oltraggio che insinua...

Ti verrò a prendere con le mie maniE sarò quello che non ti aspettaviSarò quel vento che ti porti dentroE quel destino che nessuno ha mai sceltoE poi...L’amore è una cosa sempliceE adesso, adesso, adesso...Te lo dimostrerò

Questo sono ioE solo io nell’attimo in cui ho decisoChe so farti ridere ma mai per casoSono io se ritorno e se poi vadoQuesta è la mia genteSono le mie strade le mie facceI ponti che portano a quand’ero bambinoBruciando ricordi ed essendo sinceroRimango presente ma non sono com’eroE quella voglia di dirti ridendo

Ti verrò a prendere con le mie maniE sarò quello che non ti aspettaviSarò quel vento che ti porti dentroE quel destino che nessuno ha mai sceltoE poi...L’amore e’ una cosa sempliceE adesso, adesso, adesso...Te lo dimostrerò

Amore mio prendi le mie mani ancora e ancoraCome chi parte e non saprà mai se ritornaRicorda: sei meglio di ogni giorno tristeDell’amarezza, di ogni lacrimaDella guerra con la tristezzaTu sei il mio cielo...

Ti verrò a prendere con le mie maniE sarò quello che non ti aspettaviSarò quel vento che ti porti dentroE quel destino che nessuno ha mai sceltoE poi...L’amore è una cosa sempliceE adesso, adesso, adesso...Te lo dimostrerò...Adesso, adesso, adesso...Te lo dimostrerò.... Io, te lo dimostrerò

Любоў Рэч Простая

Сакрэт я ма́ю,І кожны ма́е… свой ў душы такса́ма (свой сакрэт заўсёды).І кожны яго… выбраў, хава́е (ці страціў).І кожны – хварэе, жадае (і лю́біць, і церпіць)…Жывлю сумненне (Сумнеў жывлю я) --Бо заўжды мне не будзе лішнім чуць яго:Паслухаць водгукі,Пашаптацца пра жыццё…І так.

Вярта́ецца лета,Здавалась далёкім..,І вее ўсё сумам,Або ўсё супроціў...І той погляд абра́зліў няславіць.

Да цябе я пры́йду, абніму рукамі,Будутым, тыякімінечакала.Буду тым ветрам, што ты носіш ў сэрцы.Лёсам тым, што ніхто ніколі не шукаў бы,Пасля́...Любоў -- гэта справа про́стая!І я за́раз.., я зараз.., я зараз --Пакажу я табе!

Вось я -- за́раз толькі,І толькі заразя вырашыў у ймгненне гэта (у міг у гэты),Што ўмею я –смяшыць цябе, колькі хочаш.Гэта я, --хоць вяртаюсь, хоць (хай) знікаю…

Мае́ (…ўсе) гэта людзі,І вулкі, і… знаёмыя асобы..,Масты ў дзяцінства вядуць,у гады далёкія, ээ-э…

Ўспамін пячэ сэрца,І я, будучы шчырым, --Цяпер (Я тут) застаюся,Але ўжо не «ранейшым» (тым, кім быў).Сказаць з усмешкай табе так хачу я:

Да цябе я пры́йду, сцісну я рукамі, --Буду тым, ты якім і (зусім) не чакала.Буду тым ветрам, што ў душы ты носіш.Лёсам я́ бу́ду, што ніко́лі не было́ шчэ.Пасля́...Любоў -- рэч такая -- про́стая!І я за́раз.., я зараз.., я зараз --Дакажу я табе!

Рукі мае́ вазьмі жа, ты, каха́нне,яшчэ і яшчо́, і..,Як бы́(-ць) не знаеш -- ве́рнешся ці больш ніко́лі.Запомні -- ты ле́пей дзён усіх пахму́рных,І засмучэнняў, і пралі́тых слёз,Сва́рак горкіх з асадкам су́му (смутку).Неба ты маё!Так... Неба Ты́ -- маё! О-о, у-уу…

Да цябе -- пры́йду, абхаплю́ рукамі!Буду тым -- ты якім і не чакала!Буду тым -- ветрам, што ты носіш ў сэрцы!Лёсам тым -- што ніхто ніко́лі і не выбраў!Пасля жа...Любоў -- гэта справа -- простая!І я зараз.., я зараз.., я заразДакажу той табе!

Зараз…Я зараз.., я зараз.., я зараз!Дакажу я табе!

Зараз…….Дакажу табе… я.