Sóc aquí
Ja sé que no vindràs, tot el que ja ha passatEl temps ho ha deixat enrereSé que no tornaràsEl que ens va passar no es repetirà mai més
Encara que passin mil anysno podre esborrar-te i oblidar
I ara sóc aquí, volent convertirels camps en ciutat, barrejant el cel amb el marSé que et vaig deixar anar, sé que t’he perdutRes no podrà ser igual
Mil anys poden succeirPerquè pugi perdonar
(Tornada:)Sóc aquí estimant-te, ofegant-meEntre fotos i quaderns, entre coses i recordsque no puc comprendreEstic tornant-me boja, canviant-meun peu per la meva cara, aquesta nit per el diai que res no hi puc fer
Les cartes que vaig escriure, mai vaig enviar-lesNo voldràs saber res de miNo puc entendre com d’estúpida vaig serEs qüestió de temps i de fe
Mil anys i encara mil anys méssón suficients per poder estimar
(Tornada:)Sóc aquí estimant-te, ofegant-meEntre fotos i quaderns, entre coses i recordsque no puc comprendreEstic tornant-me boja, canviant-meun peu per la meva cara, aquesta nit per el dia i que
(Tornada:)Sóc aquí estimant-te, ofegant-meEntre fotos i quaderns, entre coses i recordsque no puc comprendreEstic tornant-me boja, canviant-meun peu per la meva cara, aquesta nit per el dia i que
Si encara penses una mica en miSaps que encara et segueixo esperant
(Tornada:)Sóc aquí estimant-te, ofegant-meEntre fotos i quaderns, entre coses i recordsque no puc comprendreEstic tornant-me boja, canviant-meun peu per la meva cara, aquesta nit per el dia i que
(Tornada:)Sóc aquí estimant-te, ofegant-meEntre fotos i quaderns, entre coses i recordsque no puc comprendreEstic tornant-me boja, canviant-meun peu per la meva cara, aquesta nit per el dia i que...
Söc aquí estimant-te (estic aquí)Estic tornant-me bojaSóc aquí estimant-te, ofegant-me (tornant-me boja)Sóc aquí tornant-me boja
Ik ben hier
Ik weet al dat je niet zal komen, alles dat is geweestis achter gebleven in de tijdik weet dat je niet terug zal komenalles wat ons is overkomen, zal zich nooit herhalen
1.000 jaren zijn niet genoeg voor mijom je [uit mijn geheugen] te wissen en te vergeten
En nu ben ik hier, met de wens omhet platteland in steden te veranderen, de hemel met de zee te mengenik weet dat ik je heb laten ontsnappen, ik weet dat ik je heb verlorenniets zal ooit nog hetzelfde zijn
1.000 jaren zouden genoeg kunnen zijnom je me te doen vergeven
Ik ben hier en houd van jou1, en dompel me onderin foto's en schilderijen, spullen en herinneringendie ik niet kan begrijpenik maak mezelf gek, stapelgek2ik verwar de nachten met de dagenen er is niets dat ik er aan kan doen
De brieven die ik geschreven heb en nooit verzondenje wilde niets meer van me wetenik kan niet begrijpen, wat een idiote ik washet is een kwestie van tijd en geloof
1.000 en nog eens 1.000 jarenzijn genoeg om (van iemand) te houden
Ik ben hier en houd van jou, en dompel me onderin foto's en schilderijen, spullen en herinneringendie ik niet kan begrijpenik maak mezelf gek, stapelgekik verwar de nachten met de dagenen er is niets dat ik er aan kan doen
Ik ben hier en houd van jou, en dompel me onderin foto's en schilderijen, spullen en herinneringendie ik niet kan begrijpenik maak mezelf gek, stapelgekik verwar de nachten met de dagenen er is niets dat ik er aan kan doen
Als je nog steeds een beetje aan me denktweet je dat ik op je blijf wachten
Ik ben hier en houd van jou, en dompel me onderin foto's en schilderijen, spullen en herinneringendie ik niet kan begrijpenik maak mezelf gek, stapelgekik verwar de nachten met de dagenen er is niets dat ik er aan kan doen
Ik ben hier en houd van jou, en dompel me onderin foto's en schilderijen, spullen en herinneringendie ik niet kan begrijpenik maak mezelf gek, stapelgekik verwar de nachten met de dagenen er is niets dat ik er aan kan doen
Ik ben hier en houd van jouIk ben me gek aan het makenIk ben hier en houd van jou, dompel me onderIk ben me gek aan het maken