Ο ακορντεονίστας
Το κορίτσι της ευχαρίστησης (πόρνη) είναι όμορφοΕκεί στη γωνία του δρόμουΈχει έναν πελάτηΠου πληρώνει πάρα πολλάΌταν τελειώνει τη δουλειά τηςΣυνεχίζει τον δρόμο τηςΨάχνοντας για λίγα όνειραΣε μια αίθουσα χορού στα προάστιαΟ άντρας της είναι καλλιτέχνηςΕίναι ένας αστείος, μικρός τύποςΈνας ακορντεονίσταςΠου ξέρει να παίζει το ζαβά (είδος χορού)
Ακούει το ζαβάΜα δεν χορεύειΔεν κοιτάζει καν την πίσταΚαι τα ερωτευμένα μάτια τηςΑκολουθούν το ζωντανό παίξιμοΚαι τα λεπτά μακριά δάχτυλα του καλλιτέχνηΜπαίνουν κάτω από το δέρμα τηςΑπό την κορυφή ως τα νύχιαΝιώθει την παρόρμηση να τραγουδήσει, είναι σωματικόΌλη της η ύπαρξη είναι τεταμένηΚρατάει την ανάσα τηςΕίναι έναν έργο τέχνης φτιαγμένο από μουσική
Το κορίτσι της ευχαρίστησης είναι λυπημένοΕκεί στη γωνία του δρόμουΟ ακορντεονίστας τηςΈφυγε στρατιώτηςΌταν επιστρέψει από τον πόλεμοΘα αποκτήσουν ένα σπίτιΘα είναι εκείνη η διαχειρίστρια των οικονομικώνΚαι εκείνος θα είναι το αφεντικόΤι όμορφη που θα είναι η ζωήΘα είναι πραγματικοί πασάδεςΚαι κάθε νύχτα θα παίζει για εκείνη το ζαβά
Ακούει το ζαβάΤο σιγοτραγουδά απαλάΑκούει ξανά τον ακορντεονίστα τηςΚαι τα ερωτευμένα της μάτιαΑκολουθούν το ζωντανό παίξιμοΚαι τα λεπτά μακριά δάχτυλα του καλλιτέχνηΜπαίνουν κάτω από το δέρμα τηςΑπό την κορυφή ως τα νύχιαΝιώθει την παρόρμηση να κλάψει, είναι σωματικόΌλη της η ύπαρξη είναι τεταμένηΚρατάει την ανάσα τηςΕίναι έναν έργο τέχνης φτιαγμένο από μουσική
Το κορίτσι της ευχαρίστησης είναι μόνοΕκεί στη γωνία του δρόμουΤα μουτρωμένα κορίτσιαΔεν τα θέλουν οι άντρεςΚαι κρίμα ακόμα κι αν πεθάνειΟ άντρας της δεν θα επιστρέψειΑντίο στα όμορφα όνειραΗ ζωή της καταστράφηκεΠαρόλα αυτά τα λυπημένα της πόδιαΤην πηγαίνουν στην αίθουσα χορούΕκεί βρίσκεται ένας άλλος καλλιτέχνηςΠου παίζει μουσική όλη νύχτα
Ακούει το ζαβά..Ακούει το ζαβά με προσοχή..Κλείνει τα μάτια της..Αυτά τα λεπτά μακριά δάχτυλα..Μπαίνουν κάτω από το δέρμα τηςΑπό την κορυφή ως τα νύχιαΝιώθει την παρόρμηση να ουρλιάξει, είναι σωματικόΓια να ξεχάσει λοιπόνΑρχίζει να χορεύει, να κάνει στροφέςΣτον ήχο της μουσικής..
ΣΤΑΜΑΤΗΣΤΕ !Σταματήστε τη μουσική !
Il fisarmonicista
La donna di piacere è bellaGiù all'angolo della stradaHa una clientelaChe la fa campare decentementeQuando ha finito col lavoroSe ne va a sua voltaA cercare qualche sognoIn una sala da ballo di quartiereIl suo uomo è un artistaÈ un ometto buffo, luiUn fisarmonicistaChe sa suonare la giava
Lei ascolta la giavaMa non la ballaNon guarda nemmeno la pista da balloE i suoi occhi innamoratiSeguono il suonare nervosoE le dita asciutte e lunghe dell'artistaLa musica le penetra sotto la pelleDal basso, dall'altoHa voglia di cantare, è un fatto fisicoTutto il suo essere è tesoHa il fiato sospesoÈ una vera patita della musica
La donna di piacere è tristeGiù all'angolo della stradaIl suo fisarmonicistaÈ partito soldatoQuando tornerà dalla guerraPrenderanno una casaLei sarà la cassieraE lui il padroneCome sarà bella la vita!Saranno dei veri pasciàE tutte le sereLui suonerà per lei la giava
Lei ascolta la giavaChe canticchia pian pianoE rivede il suo fisarmonicistaE i suoi occhi innamoratiSeguono il suonare nervosoE le dita asciutte e lunghe dell'artistaLa musica le penetra sotto la pelleDal basso, dall'altoHa voglia di piangere, è un fatto fisicoTutto il suo essere è tesoHa il fiato sospesoÈ una vera patita della musica
La donna di piacere è solaGiù all'angolo della stradaLe ragazze che fanno il broncioGli uomini non le voglionoE tanto peggio se crepaIl suo uomo non tornerà mai piùAddio a tutti i bei sogniLa sua vita è finitaE tuttavia le sue gambe tristiLa portano all'osteriaDove c'è un altro artistaChe suona tutta la notte...
Lei ascolta la giava...Sente la giava...Ha chiuso gli occhi...Le dita asciutte e nervose...La musica le penetra sotto la pelleDal basso, dall'altoHa voglia di urlare, è un fatto fisicoAllora per dimenticareSi è messa a ballare, a roteareAl suono della musica...
FERMATEVI!Fermate la musica...