Tak pragnę żyć
I. Czas przeznaczenia płynie rzeką,nie wejdzie w nią dwa razy nikt.Raz jak melodii śpiewne echo,to znów jak armat gromki ryk.
Nie złapią go w swe sieci ludzie,choć pięknym słowem wabią wciąż.A on i tak przed siebie pójdzie,przez gaje dat, przez godzin gąszcz.
Ref:Tak pragnę żyć jak nigdy dotąd,nie tlić się, lecz płomieniem trwać,Jak wielki znicz, jak rwący potokCo z gór przed sobą skały gna.Nie boję się, naprzeciw idęUbrany w ......... (ubranym w maski twarzom dni?)Ominę cierń śmiertelnych sidełI los ginącej w morzu kry.
II. A może sił mi braknie na to,by imię moje poznał świat.I ważną w kalendarzu datą,zaznaczył czynów moich ślad.
Przyjaciół serce mnie ogrzeje,nie powiem: "kocham-świecie mój".Nie zbiorę dnia, choć świt posieję,wiatrakom każę ruszyć w bój.
Nie wyrwie mnie pamięci morzei Ziemia zapamięta mnie.Monogram mój na niebo stworzę,przetworzy mnie w nieznane dnie (w przestworze niech nieznane mknie?)
Tak pragnę trwać po nieskończoność,kpić z tych co będą żyli mniej,W umysłach ich przez wieki płonąć,na zawsze pragnąc z serc ich wejść.
Ref. Tak pragnę żyć.......