Kako tuzno zivim bez tebeNemam kuda, bjezim od sebeKao da sam suha granaSlomljena od onog danaKad si draga s drugim otisla.
Umrijet cu a necu molitiMa da necu te preboljetiU snu cu ti ljubit liceS krikom ce me budit pticeTude zene greskom ljubljene.
Da bog da te voda odnijelaSto si duso mene varalaPoslije tebe niceg nemaZivot je ko uspomenaStara slika vec pozutjela
Jakże smutno jest żyć bez ciebie.Nie wiem co dalej, uciekam od siebie,jakbym był suchą gałęzią,złamaną od dnia,gdy miła odeszłaś z innym.
Umrę, a nie będę prosił,choć nie mogę cię odżałować.We śnie będę całował twą twarz,z krzykiem obudzą mnie ptaki,obce kobiety całowane przez pomyłkę.
Bodajby cię woda zabrała,że mnie duszo zdradziłaś,po tobie nie ma już nic,życie jest jak wspomnienie,jak stara, pożółkła już fotografia.