Άκρα του τάφου σιωπήστον κάμπο βασιλεύει.Λαλεί πουλί, παίρνει σπυρίκι η μάνα το ζηλεύει.
Τα μάτια η πείνα εμαύρισεστα μάτια η μάνα μνέειστέκει ο Σουλιώτης ο καλόςπαράμερα και κλαίει.
"Έρμο τουφέκι σκοτεινό,τι σ' έχω `γώ στο χέρι;Οπού συ μου `γινες βαρύκι ο Αγαρηνός το ξέρει".
Utmost silence like in a gravereigns in the flatlands heavy;a birdie chirps pecks on a graina mother's feeling envy
Starvation has set black on eyeson eyes the mother's swearingnearby the Souli's good man criesthe battle has been wearing:
"Bloody damn rifle sullen toowhy be in hand deposit?That you became hefty as duethe Hagarene just knows it"