Έχω τόσα βράδια να σε δωκαι περιμένωμέσα μου ένα άλογο τυφλόαγριεμένομη καπνίζεις τόσο, σ’ αγαπώκαι να προσέχειςμη σε πάρει σύννεφο λευκόκαι να μη τρέχεις.
Πόσο μου λείπεις, πόσο μου λείπεις...
Ένα τηλεφώνημα προχτέςμη μου αλλάζειςπάγωσε στα χείλια ο καφέςμη με ξεχάσειςμια φωτογραφία δυο διπλάκαι στην υγειά σουδυο τσιγάρα όπως μια φοράκι όλα δικά σου.
Πέρασαν δυο μήνες σε ζητώκαι με πονάωκόλλησαν οι δείχτες στο κενόκαι πού να πάω
I haven't seen you for so many nightsand I'm still waiting.
Inside of me, a blind horse,roughened.
'Don't smoke that much, I love youand be careful.'
'Don't let the white cloud take you awayand don't run.'
How much I miss you, how much I miss you.....
A phone call, the day before yesterday'please don't you change'The coffee went cold on the lips.'Don't forget me'
A photograph of you, two double (drinks)and cheers to you.Two cigarettes, like we used to do, once upon a timeand everything is about you.
How much I miss you, how much.....
Two months have passed by, I'm looking for youand I'm hurting myself.Τhe clock is stuck to the vacuumand where tf should I go.