To miso tou emis (Το μισό του εμείς)
Το σπίτι μου κατάντησε μια σταλιάΑκόμα σου χρωστάω πολλά φιλιάΚαι θέλω να το σκάσω μα δεν μπορώΠου δε θα με φωνάξει κανείς μωρόΟι φίλοι μου συνείδηση σκοτεινήΔεν έχουνε μια είδηση βραδινήΟι στάχτες είναι μόνο απ' τη μάρκα μουΚανείς δεν παραλύει τα άκρα μου
Που σε άφησα που σε τραυμάτισαΠόσο μπορείς ν' απορείςΠου μισώ το μισό του εμείςΠότε άλλαξα πότε σ' αντάλλαξαΓια ποια φωνή πριν φανείΕίχα γράψει αυτή τη σκηνή
Η μέρα μου μικραίνει τα αισθήματαΟ ύπνος δε μαθαίνει τα βήματαΝα πρέπει να πατήσω στα πόδια μουΚαι πίσω να γυρνάω τα ρολόγια μουΜοιράσαμε τους φίλους και τους γνωστούςΧαλάσαμε τους πιο δυνατούς δεσμούςΤα όρια σε μένανε κρύφτηκανΚι οι όρκοι σου οι ξενύχτες κοιμήθηκαν