Το μισό μου κορμί λέει φύγε πιακαι την πόρτα να βγει ανοίγειΜα το άλλο μισό πίσω με κρατάκι απ' την πόρτα τράβα τα δάχτυλαΈτσι έζησα ανάμεσα, ανάμεσα στα δυο μισά
ΑναποφάσισταΜικρά μου μάτια δειλάΤι με κοιτάτε πια, γιατί δε φεύγετεΓια να σωθεί η καρδιάΤι μένετε έτσι πια, αναποφάσισταΓιατί, γιατί σ' αγάπησα
Είσαι εσύ τελικά ο μαγνήτης μουΜόλις έρθω κοντά, κολλάωΔε βρήκα ποτέ μια απόστασηΚι όταν πως φεύγω πια σαν πρότασηΚι αν το όρισα, δε μπόρεσα καμιά φορά
Half of my body says "finally leave"And it opens the door to leaveBut the other half holds me backAnd pulls my fingers off the doorThat's how I've been living, between, between two halves
UndecidedMy tiny, cowardly eyesWhy are you still looking at me, why don't you leave?So the heart can be savedWhy do you remain undecided like that?Why, why did I have to love you?
Ultimately, you are my magnetAs soon as I come close, I get stuckI never found a safe distanceAnd when I say that I'm finally leaving, as a proposalEven if I've decided it, I never could (leave) not even once