Adiexodo (Αδιέξοδο)
Δεν έχω τι να τραγουδήσω τι να πωείναι η φωνή μου ένα σήμα από καπνόκι έτσι για πάντα λέω το στόμα μου να κλείσωγια τίποτα άλλο πια να μην ξαναμιλήσωμα πάλι πώς θα ζήσω
Μέσα σε σχολεία μέσα σε πανεπιστήμιαμέσα σε ωδεία σε στρατούς και γυμναστήριαπέρασα χρόνια άλλος μπήκα κι άλλος βγήκακι έχω τη μόρφωση για όπλο και για προίκακι ένσημο για το ΙΚΑ
Φεύγει η ζωή τελειώνει. Σαν σεντόνι φανερώνειό,τι αγαπούσα και το άφησα, ό,τι μισούσα και το κράτησα.Φεύγει η ζωή, τελειώνει. Σαν σεντόνι ξεδιπλώνειτον εαυτό μου που τον ξέχασα, το μέσα κόσμο μου που έχασα.Με τέτοια που 'χω ψυχολογία, πώς θα βγω στη συναυλία;
Πάρε τα πάνω σου μικρέ πάρε τα πάνω σουπάρε μολύβι κι έλα κάθισε στο πιάνο σουκαι φτιάξε πάλι την αρχαία συνταγήμ’ ένα τραγούδι να γλυκάνεις την ψυχήμα άραγε θα μου βγει;
Πρέπει να αδειάσεις το κεφάλι σου απ’ τις σκέψειςμήπως μπορέσεις τελικά να το αντέξειςαυτά μου είπαν κάποιοι φίλοι χτες το βράδυμα εγώ το μόνο που ζητούσα ήταν το χάδικαι μια τους νότα στο σκοτάδι
Φεύγει η ζωή, τελειώνει. Σαν σεντόνι φανερώνειό,τι αγαπούσα και το άφησα, ό,τι μισούσα και το κράτησα.Φεύγει η ζωή, τελειώνει. Σαν σεντόνι ξεδιπλώνειτον εαυτό μου που τον ξέχασα, το μέσα κόσμο μου που έχασα.Με τέτοια που 'χω ψυχολογία, πώς θα βγω στη συναυλία;