Manos Hatzidakis "Η μπαλάντα του Oύρι" lyrics

Η μπαλάντα του Oύρι

Ουρανέ, όχι δεν θα πω το ναιΟυρανέ, φίλε μακρινέΠώς να δεχτώ άλλης αγκαλιάς τη στοργήΠώς να δεχτώ, μάνα μου είν' η γηΠώς ν' αρνηθώ της ζωής το φως το ξανθόΑχ, ουρανέ, πόνε μακρινέ

Κάθε δειλινό κοιτώ τον ουρανό, τον γαλανόκι ακούω μια φωνή, καμπάνα γιορτινή, να με παρακινείΚάθε Κυριακή μου λέει να πάω εκεί, εκεί, εκείπου χτίζουνε φωλιά αλλόκοτα πουλιά, στου ήλιου τα σκαλιά

Ουρανέ, όχι δεν θα πω το ναιΟυρανέ, φίλε μακρινέΠώς να δεχτώ άλλης αγκαλιάς τη στοργήΠώς να δεχτώ, μάνα μου είν' η γηΠώς ν' αρνηθώ της ζωής το φως το ξανθόΑχ, ουρανέ, πόνε μακρινέ

Κάθε δειλινό κοιτώ τον ουρανό, τον γαλανόκαι μια φωνή τρελή, σαν χάδι κι απειλή κοντά της με καλείΚάθε Κυριακή μου λέει να πάω εκεί, εκεί, εκείμου τάζει ωκεανούς, κομήτες φωτεινούς και ό,τι βάζει ο νους

Uri's ballad

Heavens, no, I am not going to say yesHeavens, distant friendhow can I accept another embrace's tendernesshow can I accept, (when) my mother is the Earthhow can I deny life's golden lightah Heavens, distant heartacheevery dusk, I look at the heavens, of blueand I hear a voice, a celebratory bell, encouraging meevery Sunday, it tells me to go there, there, therewhere extraordinary birds build their nests, on the sun's stairwayHeavens, no, I am not going to say yesHeavens, distant friendhow can I accept another embrace's tendernesshow can I accept, my mother is the Earthhow can I deny life's golden lightah Heavens, distant heartacheevery dusk, I look at the heavens, of blueand a crazy voice, like a caress and a threat, calls me by its sideevery Sunday, it tells me to go there, there, thereit pledges to me oceans, luminous comets and everything the mind may conceiveHeavens, no, I am not going to say yesHeavens, distant friendhow can I accept another embrace's tendernesshow can I accept, my mother is the Earthhow can I deny life's golden lightah Heavens, distant heartache