Ta Vengaliká Sou Mátia (Τα βεγγαλικά σου μάτια)
Άναψα όλα τα φώτα κι έδωσα παράστασησαν πεθάνει η αγάπη δε γνωρίζει ανάσταση
Τα βεγγαλικά σου μάτια φέγγουν σαν το φώσφοροσαν νυχτερινά καράβια που περνούν το Βόσπορο
Έκλεισες το φως και πήγες έγινες αόρατηνέφος που το πήρε ο αέρας σε μια πόλη αυτόματη
Τα βεγγαλικά σου μάτια ένα ολοκαύτωμακαι η μοναξιά να πέφτει σαν βροχή στο πάτωμα
Είμαι πια εγκλωβισμένος στ' άρωμά σου στ' όνομά σουκαι στα μάτια ναι στα μάτια τα ψυχρά βεγγαλικά σου
Τα βεγγαλικά σου μάτια φέγγουν σαν το φώσφοροσαν νυχτερινά καράβια που περνούν το Βόσπορο