Michalis Hatzigiannis "Anna (Άννα)" lyrics

Anna (Άννα)

Άννα, δεν είναι η βροχή που σου χαράκωσε το βλέμμα,είναι που είσαι μοναχή κι αν τ’ αρνηθείς θα είναι ψέμα.Ξέρω, ξέρω το δάκρυ το καυτό άμα το δω σε μάτια ξένα.Άννα, γιατί να σου κρυφτώ, είμαι μονάχος σαν κι εσένα.

Έλα λοιπόν και μη ντραπείςμα σε παρακαλώ μονάχα:πες ό,τι θες, όμως μην πειςπως μ’ έχεις αγαπήσει τάχα.

Άννα, οι άνθρωποι πονούν και τους φοβίζει το σκοτάδι.Πόσοι γι’ αγάπη δεν μιλούν για να περάσουν ένα βράδυ,πόσοι δε λένε “σ’ αγαπώ” και το ξεχνάνε μόλις φέξει.Άννα, ποτέ δε θα σ’ την πω αν δεν τη νιώσω αυτή τη λέξη.

Έλα λοιπόν και μη ντραπείςμα σε παρακαλώ μονάχα:πες ό,τι θες, όμως μην πειςπως μ’ έχεις αγαπήσει τάχα.

Anna

Anna it isn’t rain itselfjust what’s on your face now dryingit is that you’re alone yourselfshould you deny it you’ll be lying

I know, I know the burning tearswhen I look onto strangers’ eyestareAnna why should I hide my smearsin loneliness I too have my share

[Refrain:] x2Come on and don’t feel any shamebut I will beg of you just one thing:say what you want but all the samenever say that you love me bluffing

Anna, all people feel the painand they are frightened of the darkness;how many speak of love in vainto make it through one night’s hardness?

And how much more say “I love you”sbut soon forget them by the morning?Anna, these words I won’t let looseIf they’re not felt inside me forming

(refrain) x2