I Dimosthenous lexis | H Δημοσθένους λέξις
Κι αν βγω απ’ αυτή τη φυλακή κανείς δε θα με περιμένειοι δρόμοι θα `ναι αδειανοί κι η πολιτεία μου πιο ξένητα καφενεία όλα κλειστά κι οι φίλοι μου ξενιτεμένοιαέρας θα με παρασέρνει κι αν βγω απ’ αυτή τη φυλακή
Κι ο ήλιος θ’ αποκοιμηθεί μες στα ερείπια της Ολύνθουθα μοιάζουν πράγματα του μύθου κι οι φίλοι μου και οι εχθροίμαρμαρωμένοι θα σταθούν οι ρήτορες κι οι λωποδύτεςζητιάνοι εταίρες και προφήτες μαρμαρωμένοι θα σταθούν
Μπροστά στην πύλη θα σταθώ με τις κουβέρτες στη μασχάληκι αργοκουνώντας το κεφάλι θα χαιρετήσω το φρουρόχωρίς βουλή χωρίς Θεό σαν βασιλιάς σ’ αρχαίο δράμαθα πω τη λέξη και το γράμμα μπροστά στην πύλη θα σταθώ