Vársins Ljóð
Tú heldur, at summarið koma skalVið blómum í bakka og bólMen fyrst má eg syngja tær sólina framAt skína um heygar og hól
Eg andi lív í ein sóljukoppHygg hvussu hann brettir sær áMen fyrst má eg bræða tær kavan burtSo fram vinna dái og strá
Eg sigi við ánna og kelduviðAt nú verður summarið skjótÍ lofti skal hoyrast kátt fuglakvæðAv snípu og stara og lógv
Og hagin skal klæðast í summarskrúðHar tjøldrini reiða sær bólUm dimmið skal sólin sær søkja búðOg lita tær havið sum glóð
Eg gevi tær sóljur og smærubráTann gávan man falla tær vælOg børnini fáa ein berjadagVið ljósi og kátasta lag
Eg finni fram frægastu loynimiðOg tey skulu børnini fáTá vár okkum gistir eitt annað árEg veit, at tú gleðast man tá