Ιουνιος
Φωτιές τ' ουρανού, φωτιά στο νουγεννιέται μες στις στάχτες ο Θεόςκι όποιος λυγάει, μα μένει ορθόςφλόγες πηδάει
Καπνός μακριά, στον κάμπο βαθιάάνεμος ροδοπέταλα σκορπάειτο αύριο ψηλά, φρουρός στην σκοπιάαμίλητο κοιτάει
Αλλάζει στη στιγμή σαν τοπίο σ' εκδρομήη μέρα, η εποχήθα μοιάζει μ' ένα φως της αγάπης ο καρπόςσαν δώρο, σαν ευχή
Κήπος μικρός η ψυχή μου κλειστόςθάλασσα μεγάλη ν' ανοιχτείνα `χω βοηθό σύμμαχο αγνόσ' αυτόν το λαμπαρδιάρη τον καιρό