Πορτοκαλί φλόγα
Είμαι μια πριγκίπισσα φτιαγμένη από μάρμαρο, πιο ομαλή από καταιγίδακαι τα σημάδια που υπάρχουν στο σώμα μου, είναι ασημένια και χρυσάτο αίμα μου είναι μια πλημμύρααπό ρουμπίνια, και πολύτιμους λίθουςκρατάει ζεστές τις φλέβες μουη φωτιά βρήκε καταφύγιο μέσα μουκινούμαι μες στην πόλη είμαι όσο ήσυχη όσο ένας καβγάςκαι το κολιέ μου είναι από σκοινί, το λύνω και το δένω
άνθρωποι μου μιλούν, αλλά τίποτα ποτέ δεν φτάνει μέσαάνθρωποι μου μιλούν και όλες οι φωνές απλά καίνε τρύπες
τελείωσα μαζί τους
αυτή είναι η αρχήαπ' το τέλος όλωνπαλιά φώναζαν τ' όνομα μου τώρα το ψιθυρίζουνεπιταχύνωκαι αυτή είναι η κοκκινο-πορτοκαλί φλόγα που πυροδοτεί την καρδιά μουείμαστε στην αρχήτα χρώματα εξαφανίζονταιποτέ δεν κοιτάζω τ' αστέρια, υπάρχουν τόσα πολλά να δεις εδώ κάτωοπότε απλά προσπαθώνα συμβαδίσω με την κοκκινο-πορτοκαλί φλόγα που πυροδοτεί την καρδιά μου
ονειρεύομαι όλο το χρόνο αλλά δεν είναι του γλυκού είδους όνειρακαι τα θρύψαλα μετακινούνται στον ώμο μου στο διπλάσιο χρόνο
άνθρωποι μου μιλούν, γλιστράω μακριά τους τώραάνθρωποι μου μιλούν και τα πρόσωπα τους μου είναι θαμπά
αλλά έχω τα δάχτυλα μου δεμένα και έφτιαξα μια μικρή φυλακήκαι κλειδώνω μέσα όποιον ακούμπησε ποτέ δάχτυλο πάνω μου
τελείωσα μαζί τους
αυτή είναι η αρχήαπ' το τέλος όλωνπαλιά φώναζαν τ' όνομα μου τώρα το ψιθυρίζουνεπιταχύνωκαι αυτή είναι η κοκκινο-πορτοκαλί φλόγα που πυροδοτεί την καρδιά μουείμαστε στην αρχήτα χρώματα εξαφανίζονταιποτέ δεν κοιτάζω τ' αστέρια, υπάρχουν τόσα πολλά να δεις εδώ κάτωοπότε απλά προσπαθώνα συμβαδίσω με την κοκκινο-πορτοκαλί φλόγα που πυροδοτεί την καρδιά μου
Żółte Migotanie Rytmu
Jestem księżniczką wyciętą z marmuru, cichszą niż burzaA blizny, które znaczą moje ciało są srebrne i złoteMoja krew jest powodzią rubinów, szlachetnych kamieniTo sprawia, że krew w mych żyłach wre, a ogień we mnie zamieszkałKroczę przez miasto, cicha niczym walkaA mój naszyjnik to sznur, który zawiązuję i odwiązuję
Ludzie mówią do mnie, lecz nic do mnie nie docieraLudzie mówią do mnie, ale ich głosy tylko wypalają dziuryKoniec z tym! Och!
To początek tego, jak to wszystko się zakończyKiedyś wykrzykiwali moje imię, teraz wymawiają je szeptemPrzyspieszamA czerwień, pomarańcz i żółć migoczą w taktWzniecając ogień w moim sercuJesteśmy na początkuKolory znikająNigdy nie oglądam gwiazd, wokół tyle się dziejeDlatego tylko próbuję nadążyć za tąCzerwienią, pomarańczem, żółcią migoczącymi w takt,Wzniecającymi ogień w moim sercu
Od roku śnię, ale to nie są dobre snyI czuję podwójnie szybkie dreszcze na moich łopatkach
Ludzie mówią do mnie, a ja uciekam z zasięgu ich wzrokuLudzie mówią do mnie, a ich twarze się rozmywająAle splotłam swoje palce i stworzyłam małe więzienieI zamykam w nim każdego, kto kiedykolwiek odważy się tknąć mnie palcem.Koniec z tym! Och!
To początek tego, jak to wszystko się zakończyKiedyś wykrzykiwali moje imię, teraz wymawiają je szeptemPrzyspieszamA czerwień, pomarańcz i żółć migoczą w taktWzniecając ogień w moim sercuJesteśmy na początkuKolory znikająNigdy nie oglądam gwiazd, wokół tyle się dziejeDlatego tylko próbuję nadążyć za tąCzerwienią, pomarańczem, żółcią migoczącymi w takt,Wzniecającymi ogień w moim sercu
A czerwień, pomarańcz i żółć migoczą w taktWzniecając ogień w moim sercuA czerwień, pomarańcz i żółć migoczą w takt, takt, takt, takt...