Ήμι-Αυτόματος
Σκοτεινιάζει, με βαρύτητα.η γη γυρίζει, από λογικότηταπαίρνω μαζί μου τον μόνο φίλο που ξέρωλείπει συχνά, το όνομα του είναι ''ελπίδα''.
Δεν είμαι ποτέ αυτό που με αρέσειέχω δύο πλευρέςκαι δεν μπορώ να κρυφτώκάπως μ'αρέσειόταν σε κάνω να κλαιςεπειδή είμαι διεστραμμένος, είμαι διεστραμμένος, από μέσα
Οι φόβοι της νύχτας λιώνουνκάτω από το ζεστό φως της επιβίωσης αυτής της ημέραςέπειτα προχωρούμε,η σκιά μου ψηλώνει μαζί με τους φόβους μουκαι οι φίλοι μου μικραίνουν όσο η νύχτα μεγαλώνει
Όταν ο ήλιος σκαρφαλώνει στο περβάζικαι η φωτεινή πλευρά καβαλάει τους λόφουςθα έχω σωθεί για μια ολόκληρη μέραμέχρι ο ήλιος να κάνει τους λόφους τον τάφο του
Δεν είμαι ποτέ αυτό που με αρέσειέχω δύο πλευρέςκαι δεν μπορώ να κρυφτώκάπως μ'αρέσειόταν σε κάνω να κλαιςεπειδή είμαι διεστραμμένος, είμαι διεστραμμένος, από μέσα
Δεν είμαι ποτέ αυτό που με αρέσειέχω δύο πλευρέςκαι δεν μπορώ να κρυφτώκάπως μ'αρέσειόταν σε κάνω να κλαιςεπειδή είμαι διεστραμμένος, είμαι διεστραμμένος, από μέσα
Είμαι ήμι-αυτόματοςοι προσευχές μου σχιζοφρενικέςαλλά θα ζήσω, ναι θα ζήσω, ναι θα ζήσω[x4]
Ως την ώρα που η νύχτα μειώνεται,η σκόνη είναι στο έδαφος και οι σκιές καίγονταιθα ανατέλλω και θα πατήσω στο έδαφοςπεριμένοντας για την επιστροφή της νύχτας
Δεν είμαι ποτέ αυτό που με αρέσειέχω δύο πλευρέςκαι δεν μπορώ να κρυφτώκάπως μ'αρέσειόταν σε κάνω να κλαιςεπειδή είμαι διεστραμμένος, είμαι διεστραμμένος, από μέσα
Δεν είμαι ποτέ αυτό που με αρέσειέχω δύο πλευρέςκαι δεν μπορώ να κρυφτώκάπως μ'αρέσειόταν σε κάνω να κλαιςεπειδή είμαι διεστραμμένος, είμαι διεστραμμένος, διανοητικά
Напівавтоматичний
Ніч настає під силою тяжінняЗемля обертається в протилежну сторону від здорового глуздуВізьму-но з собою єдиного свого другаВін багатьох покидає, бо ім'я йому "Надія"
Я не той, ким здаюсяУ мене дві сутностіІ я просто не можу приховувати,Що мені навіть подобається,Коли я викликаю у тебе сльозиЯ просто заплутався, заплутався у собі
Нічні жахи розтанулиПід теплим свічінням буденного виживанняІ ми пішли даліМоя тінь витягується і росте разом з моїми страхамиМої друзі зіщулюються, а ніч все наступає
Коли сонце вилізе на підвіконняІ промінь надії вигляне з-за пагорбівМене буде врятовано на один-єдиний деньАж поки сонце не поховає себе за тими узгір'ями
Я не той, ким здаюсяУ мене дві сутностіІ я просто не можу приховувати,Що мені навіть подобається,Коли я викликаю у тебе сльозиЯ просто заплутався, заплутався у собі
Я не той, ким здаюсяУ мене дві сутностіІ я просто не можу приховувати,Що мені навіть подобається,Коли я викликаю у тебе сльозиЯ просто заплутався, загубився десь в закутках свідомості
Я напівавтоматичнийМої молитви шизофреничніТа життя продовжується, світ і далі обертається, і я житиму як жив
Коли ніч нарешті відживе своєА пил осяде і тіні згорятьЯ підіймусь та стоятиму на почвіОчікуючи повернення ночі
Я не той, ким здаюсяУ мене дві сутностіІ я просто не можу приховувати,Що мені навіть подобається,Коли я викликаю у тебе сльозиЯ просто заплутався, заплутався у собі
Я не той, ким здаюсяУ мене дві сутностіІ я просто не можу приховувати,Що мені навіть подобається,Коли я викликаю у тебе сльозиЯ просто заплутався, загубився десь в закутках свідомості