Ένα αγιόκλιμα
Πόση θλίψη, θλίψη παντού...μη με κοιτάς - παίξτε μουσική, παίξτε!Κρύο, πόσο κρύο στη ψυχή...πάρε ό,τι θες, μονάχα άφησέ μου
Ένα αγιόκλιμα πίσω από το παράθυρο*μία οικογένεια γύρω από το τραπέζι,ένα μονοπάτι, για να γυρνάς σπίτι μόνη σου*μία αγάπη παντοτινή,μία λαχτάρα να ξεχάσωκαι την Ουκρανία, γιατί δεν έχουμε κι άλλη!
Πόση θλίψη, θλίψη παντού...Ε τότε τι κλαίς; παίξτε μουσική, παίξτε!Ακόμα μία στάλα, δεν πρόκειται να ξεχειλίσει τη λύπηβάλε να πιούμε Κοζάκε, μιά κι έχουμε ακόμα
ένα αγιόκλιμα πίσω από το παράθυρομία οικογένεια γύρω από το τραπέζιένα μονοπάτι, για να γυρνάς σπίτι μόνη σουμία αγάπη παντοτινήμία λαχτάρα να ξεχάσωκαι την Ουκρανία, γιατί δεν έχουμε κι άλλη!
Πόση θίψη - δε βλέπω να αποκοιμιέμαικαλύτερα να σκέφτομαι τη δική μου Άνοιξηλέω να πάω ως τα πέρατα της γης...όπως πρώτα, ως το τέλος πάιξτε μουσική, πάιξτε
για εκείνο το αγιόκλιμα πίσω από το παράθυρογια μία οικογένεια γύρω από το τραπέζι,για ένα μονοπάτι, για να γυρνάς σπίτι μόνη σου*για μία αγάπη παντοτινή,για μία λαχτάρα να ξεχάσωκαι την Ουκρανία, γιατί δεν έχουμε κι άλλη!
Jedna kalina
Tužno je, suviše je tužno,Ne gledaj me, sviraj glazbo, sviraj!Hladno je, hladno na duši,Uzmi šta želiš, samo ostavi...
Jednu kalinu pod prozorom,Jednu porodicu za stolom,Jednu stazicu, koja vodi do kuće,Jednu ljubav za ceo život,Jednu čežnju, koja će se zaboraviti,I Ukrajinu, zato što drugu nemamo!
Tužno je, isuviše je tužno,Ali što plačeš? Sviraj, muzičaru, sviraj!Kap čežnju neće izbrisati,Sipaj, kozače, zato što još imamo...
Jednu kalinu pod prozorom,Jednu porodicu za stolom,Jednu stazicu, koja vodi do kuće,Jednu ljubav za ceo život,Jednu čežnju, koja će se zaboraviti,I Ukrajinu, zato što drugu nemamo!
Tužno je, ne mogu zaspati,Bolje je da mislim o svom proljeću,I otići ću za horizont,Prvi put, kao posljednji, sviraj,muzičaru, sviraj!
O toj kalini pod prozorom,Porodici za stolom,Stazici, koja vodi do kuće,Ljubavi za ceo život,Tugi, koja će se zaboraviti,I Ukrajini, jer drugu nemamo.
Jedna kalina
Smutno, smutno aż zanadto…Nie patrz na mnie, graj, muzyku, graj!Zimno, zimno na duszy…Zabieraj, co chcesz, tylko zostaw
Jedną kalinę za oknem,Jedną rodzinę za stołem,Jedną ścieżynę, żeby do domu szła sama,Jedną miłość na całe życie,Jedne zmartwienie do zapomnienia,I Ukrainę, bo u nas innej nie ma!
Smutno, smutno aż zanadto…Dlaczego zaś płaczesz? Graj, muzyku, graj!Kropla biedę nie zaleje,Nalewaj, kozaku, bo jeszcze mamy
Jedną kalinę za oknem,Jedną rodzinę za stołem,Jedną ścieżynę, żeby do domu szła sama,Jedną miłość na całe życie,Jedne zmartwienie do zapomnieniaI Ukrainę, bo u nas innej nie ma!
Smutno, tak i nie zasnę,Lepiej będę myślał o swojej wiośnieI pójdę, aż za nieboskłon…Po raz pierwszy, jak w ostatni raz, graj, muzyku, graj
O tej kalinie za oknem,Jednej rodzinie za stołem,Jednej ścieżynie, żeby do domu szła sama,Jednej miłości na całe życie,Jednym zmartwieniu do zapomnieniaI Ukrainie, bo u nas innej nie ma!
Um pé de kalina
Triste, estou triste ao extremoNão olhes para mim, vamos, músico, toqueFrio, está frio em minh'almaLeve o que quiseres, somente deixe para mim
Um pé de kalina na janelaUma família sobre a mesaE um atalho para casa que eu [sozinha] possa retornarUm amor para vida inteiraUma pena para se esquecerE a Ucrânia, pois outra igual para nós não há
Triste, estou triste ao extremoPor que é que choras assim? Vamos, músico, toqueUma gota de mágoa não fará tempestadeDeite mais bebida, cossaco, pois ainda temos
Um pé de kalina na janelaUma família sobre a mesaE um atalho para casa que eu [sozinha] possa retornarUm amor para vida inteiraUma pena para se esquecerE a Ucrânia, pois outra igual para nós não há
Triste estou, não poderei dormir assimMelhor será pensar em minha primaveraAh irei rumo ao horizonteE pela primeira vez como se última, vamos, músico, cante
Sobre aquele pé de kalina na janelaSobre uma família sobre a mesaE um atalho para casa que eu [sozinha] possa retornarSobre um amor para vida inteiraSobre uma pena para se esquecerE a Ucrânia, pois outra igual para nós não há
Un arbore
Sunt trista, extrem de trista...Nu ma privi, joaca, muzicianule, joaca!Este frig, frig in sufletul meu...Ia ceea ce tu vrei, dar lasa-mi cel putin
Un arbore la fereastraO familie la masaUn drum pentru ca eu sa pot sa raman singuraO iubire pentru toata viataO durere spre uitareSi Ucraina, pentru ca noi nu avem alta
Sunt trista, extrem de trista...Atunci de ce plangi? Joaca, muzicianule, joaca!O picatura nu va sterge durerea meaPlateste, cazacule, pentru ca noi avem inca
Un arbore la fereastraO familie la masaUn drum pentru ca eu sa pot sa raman singuraO iubire pentru toata viataO durere spre uitareSi Ucraina, pentru ca noi nu avem alta
Sunt trista, nu pot sa adormaMai bine valoreaza sa ma gandesc la primavara meaAtunci eu voi merge dincolo de orizontPentru prima data, daca este ultima, joaca, muzicianule, joaca
Un arbore la fereastraO familie la masaUn drum pentru ca eu sa pot sa raman singuraO iubire pentru toata viataO durere spre uitareSi Ucraina, pentru ca noi nu avem alta
Jedna kalina
Tužno je, suviše je tužno,Ne gledaj me, sviraj, muziko, sviraj!Hladno je, hladno na duši,Uzmi šta god hoćeš, samo ostavi...
Jednu kalinu pod prozorom,Jednu porodicu za stolom,Jednu stazicu, koja vodi do kuće,Jednu ljubav za ceo život,Jednu tugu, koja će se zaboraviti,I Ukrajinu, zato što drugu nemamo!
Tužno je, isuviše je tužno,Ali što plačeš? Sviraj, muzičaru, sviraj!Kap tugu neće izbrisati,Sipaj, kozače, zato što još imamo...
Jednu kalinu pod prozorom,Jednu porodicu za stolom,Jednu stazicu, koja vodi do kuće,Jednu ljubav za ceo život,Jednu tugu, koja će se zaboraviti,I Ukrajinu, zato što drugu nemamo!
Tužno je, ne mogu zaspati,Bolje je da mislim o svom proleću,I otići ću za horizont,Prvi put, kao poslednji, sviraj, muzičaru, sviraj!
O toj kalini pod prozorom,Porodici za stolom,Stazici, koja vodi do kuće,Ljubavi za ceo život,Tugi, koja će se zaboraviti,I Ukrajini, jer drugu nemamo.
Kartopu ağacı
Hüzün dolu, dolu dolu hüzün dolu,Sen bakma bana, çal, müzisyen, çal!Soğuk içime işlemiş, soğuk içime işlemiş,Canın ne isterse al, tek bir şey bırak:
Dışarıda kartopu ağacını,Masada oturan aileyi,Eve beni tek başıma ulaştıran toprak yolu,Bir ömür sürecek olan sevdayı,Unutmanın hüznünü,Ve Ukrayna'yı, çünkü bizde başka (Ukrayna) yok.
Hüzün dolu, dolu dolu hüzün dolu,Peki neden öyle ağlıyorsun ki? Çal, müzisyen, çal!Dökülen damlalar üzüntüyü gidermez,Doldur, Kazak, çünkü bizde daha var -
Dışarıda kartopu ağacımız,Masada oturan ailemiz,Eve beni tek başıma ulaştıran toprak yolumuz,Bir ömür sürecek olan sevdamız,Unutmanın hüznü,Ve Ukrayna'mız, çünkü bizde başka (Ukrayna) yok.
Hüzün dolu ve uyku tutmuyor,İyisi mi ilkbaharı düşüneyim,Ve ufukların ardına ulaşayım,İlk defa, son defaymış gibi, çal, müzisyen, çal şarkısını-
O kartopu ağacımız için,Masadaki ailemiz için,Eve beni tek başıma ulaştıran toprak yolumuz için,Bir ömür sürecek olan sevdamız için,Unutmanın hüznü için,Ve Ukrayna'mız için, çünkü bizde başka (Ukrayna) yok.