Περπατώντας στον αέρα
Περπατάμε στον αέραΑιωρούμαστε στον φεγγαρόφωτο ουρανόΟι άνθρωποι κάτω χαμηλά κοιμούνται σαν εμείς πετάμε.
Κρατάω πολύ σφιχτά (εσένα)Πορεύομαι στο γαλάζιο της νύχταςΑνακαλύπτω πως μπορώ να πετάξω τόσο ψηλά πάνω μαζί σου
Διασχίζοντας τον κόσμο πέρα μακριάΤα χωριά (μοιάζουν να) φεύγουν (απ'το πεδίο όρασής μου) σαν να'ταν δέντρα,οι ποταμοί και οι λόφοι,τα δάση και τα ρεύματα
Τα παιδιά κοιτάζουν σαστίσμένα με ανοιχτό το στόμαΑλαφιοξυπνημέναΚανείς κάτω χαμηλά δεν πιστεύει τα μάτια του
Σερφάρουμε στον αέραΚολυμπάμε στον παγωμένο ουρανόΠλανώμαστε πάνω από παγωμένεςβουνοκορφές που πλέουν γύρω μας
Ξαφνικά, κάνουμε μια βαθιά εφόρμηση στον ωκεανόΑφυπνίζουμε ένα τρανό τέρας από τον ύπνο του.
Περπατάμε στον αέραΑιωρούμαστε στον νυχτερινό ουρανόΚαι όποιος μας βλέπει μας χαιρετάει σαν εμείς πετάμε
Străbătând văzduhul
Străbatem văzduhul,Plutim pe cerul luminat de lună,Oamenii, departe, sub noi, dorm în timp ce noi zburăm.
Mă țin foarte strâns,Călăresc prin întunericul nopții,Descopăr că pot zbura atât de sus cu tine.
Departe, în toată lumea,Satele trec unul câte unul ca arborii,Râurile și dealurile,Codrul și izvoarele.
Copiii privesc cu gura căscată,Luați prin surprindere,Nimeni de acolo, de jos, nu crede în ochii lor.
Trecem prin văzduh,Înotăm prin cerul rece,Purtați de vânt deasupraMunților înghețați, plutind.
Deodată, avântându-ne deasupra adâncului oceanului,Trezind un monstru mare din somn
Străbatem văzduhul,Plutim pe cerul de la miezul nopțiiȘi oricine ne vede ne salută în timp ce zburăm.