La libertat
Tu que siás arderosa e nusaTu qu'as sus leis ancas tei ponhsTu qu'as una votz de cleronUei sòna sòna a plens parmonsÒ bòna musa.
Siás la musa dei paurei gusTa cara es negra de fumadaTeis uelhs senton la fusilhadaSiás una flor de barricadaSiás la Venús.
Dei mòrts de fam siás la mestressa,D'aquelei qu'an ges de camiáLei sensa pan, lei sensa liechLei gus que van sensa soliersAn tei careças.
Mai leis autrei ti fan rotar,Lei gròs cacans 'mbé sei familhasLeis enemics de la paurilhaCar ton nom tu, ò santa filhaEs Libertat.
Ò Libertat coma siás belaTeis uelhs brilhan coma d'ulhauçE croses, liures de tot mau,Tei braç fòrts coma de destrausSus tei mamèlas.
Mai puei, perfés diés de mòts raucsTu pus doça que leis estelasE nos treboles ò ma belaQuand baisam clinant lei parpèlasTei pès descauç.
Tu que siás poderosa e rudaTu que luses dins lei raionsTu qu'as una vòtz de cleronUei sòna sòna a plens parmonsL'ora es venguda.