W końcu mnie opuściła
1. Ta tęsknota była ze mnąPoprzez mój śpiew i przez mój głosW swym najstarszym z wszystkich FadoTysiące wierszy tchnęła w nasDrwiła ze mnie do woliNie zważając wcale na mój płaczPrzez kaprysy, złośliwościPrzemierzała ze mną miasto - przytulona do mnie wciąż
Ref. Odeszła już i poszła stądTęsknota tyle przeklinanaW mych oczach więcej nie łkałaW snach moich już nie krzyczałaOdeszła stąd i poszła jużMój smutek wreszcie skończył sięI właśnie już opuścił mnieNo i uciekł sobie gdzieśLecz widząc Cię, znów znalazł mnie.
2. Tęsknota to nie zawsze smutekTęsknota to nie zawsze łzy i bólI jeśli jest przy nas w ogóleTęsknota rani nas mniej niż miłośćAle, gdy Ciebie nie byłoCierpienie me ogromne było takWięc nie wiedziałam wcale,Że w mej tęsknocie i łzachTwoja była większa, ach.
Ref. Odeszła już i poszła stądTęsknota tyle przeklinanaW mych oczach więcej nie łkałaW snach moich już nie krzyczałaOdeszła stąd i poszła jużMój smutek wreszcie skończył sięI właśnie już opuścił mnieNo i uciekł sobie gdzieśLecz widząc Cię, znów znalazł mnie.
Coda: Odeszła stąd i poszła jużMój smutek wreszcie skończył sięI właśnie uciekł sobie gdzieśLecz widząc znowu tutaj Cię, znalazł mnie.AgnW„Já me deixou” –W końcu mnie opuściła.1. Tęsknota zawsze była ze mnąI poprzez dźwięk mojego głosuW swoim najstarszym z FadoStworzyła tysiące wierszy o nasDrwiła ze mnie do woliNie zważając na mój płaczPoprzez kaprysy i złośliwościPrzemierzała miasto przytulona do mnie
ref. Dopiero przed chwilą mnie opuściła. Odeszła jużTa tęsknota, którą tyle razy przeklinałamW moich oczach przestała płakaćW moich snach przestała krzyczećW końcu mnie opuściła Odeszła jużMój smutek się skończyłWłaśnie mnie opuściłWłaśnie uciekłWidząc Cię, powrócił do mnie2. Tęsknota nie zawsze jest smutkiemTęsknota to nie zawsze łzy i bólJeżeli ona w ogóle istniejeTęsknota rani mniej niż miłośćAle kiedy Ciebie nie byłoMoje cierpienie było ogromne takWięc nie wiedziałam, żeW odpowiedzi na moją tęsknotąTwoja tęsknota była jeszcze większa.
Z francuskiego przetłumaczyła DjaGosi