Ι epohí ton anémon (Η εποχή των ανέμων)
Τον καιρό των ανέμωνσε μιαν άλλη εποχήνα πετάς σ' είχα δειμε φτερά ραγισμένα
Τον καιρό των ανέμωνμεθυσμένη βροχήείχες πέσει στη γηγια να ζήσεις μ' εμένα
Τον καιρό των ανέμωνσ' αγαπούσα πολύκαι κανείς μη σου πειπως δεν ήσουν για μένατης ψυχής μου γαλάζιομεταξένιο πουλίακριβή μου γιορτήδυο ζωές, σώμα ένα
Η εποχή των ανέμωνέχει αλλάξει καιρόμόνο εγώ λαχταρώτο δικό σου σημάδι
Της φυγής σου το χάδιαγκαλιά το κρατώπεινασμένο μωρόμε ξυπνάει κάθε βράδυ
Τον καιρό των ανέμωνσ' είχε φέρει η σιωπήκαι κανείς δεν μπορείνα σε πάρει από μένα