Ένας συνηθισμένος κόσμος
Γυρίζοντας από μια βροχερή ΠέμπτηΣτη λεωφόροΝόμιζα ότι σε άκουσα να μιλάς ψιθυριστά
Άνοιξα τα φώτα, την τηλεόρασηΚαι το ραδιόφωνοΚαι ακόμα δεν μπορώ να ξεφύγω απ' το φάντασμά σου
Τι έχει συμβεί με όλα;Τρέλα, κάποιοι λένεΠού είναι η ζωή που αναγνωρίζω;Έφυγε
Αλλά δεν θα κλάψω για το χθεςΥπάρχει ένας συνηθισμένος κόσμοςΚάπως πρέπει να τον βρωΚαι όσο προσπαθώ να ανοίξω το δρόμοΣτον συνηθισμένο κόσμοΘα μάθω να επιβιώνω
Πάθος ή σύμπτωσηΚάποτε παρακινήθηκες να πεις"Η υπερηφάνεια θα μας λυγίσει και τους δύο"Λοιπόν, τώρα η υπερηφάνεια βγήκε έξω απ' το παράθυροΔιέσχισε τις ταράτσεςΔραπέτευσεΜε άφησε στο κενό της καρδιάς μου
Τι συμβαίνει με μένα;Τρέλα, κάποιοι λένεΠού είναι ο φίλος μου όταν σε χρειάζομαι περισσότερο;Έφυγε
Αλλά δεν θα κλάψω για το χθεςΥπάρχει ένας συνηθισμένος κόσμοςΚάπως πρέπει να τον βρωΚαι όσο προσπαθώ να ανοίξω το δρόμοΣτον συνηθισμένο κόσμοΘα μάθω να επιβιώνω
Τα χαρτιά στην άκρη του δρόμουΛένε για την ταλαιπωρία και την απληστίαΣήμερα εδώ, ξέχασα το αύριοΩω, εδώ εκτός απ' τα νέαΤου ιερού πολέμου και της άγιας ανάγκηςΟ εαυτός μας είναι απλώς μια μικρή στενάχωρη συζήτηση
Και δεν θα κλάψω για το χθεςΥπάρχει ένας συνηθισμένος κόσμοςΚάπως πρέπει να τον βρωΚαι όσο προσπαθώ να ανοίξω το δρόμοΣτον συνηθισμένο κόσμοΘα μάθω να επιβιώνω
ΟλοιΕίναι ο κόσμος μου, θα μάθω να επιβιώνωΟ καθεναςΕίναι ο κόσμος μου, θα μάθω να επιβιώνωΟ καθεναςΕίναι ο κόσμος μουΟλοιΕίναι ο κόσμος μου
Običan svet
Dozali iz još jednog kišnog četvrtkaKroz moj bulevarMislim da mogu da čujem tvoj nežni glas
Palim svetla, TVI radioJoš ne mogu da prestanem da mislim o tebi
Šta sve to desilo?Ludilo, neko bi rekaoGde je život koji poznejem?Otišao je
Ne želim da patim za ono što se desiloZa onaj običan svet koji sam imaoKoji moram opet nekako pronaćiI dok pokušavam da pronađem način domog običnog svetaBoriću se da preživim
Izliv strasti ili haosaiz tebe su se izvukli reči"Ponos će nas odvojiti"Sad nek se taj ponos nosi kroz prozorNek leti preko krovaNek se gubiNek me ostavi da mi srce pati
Šta se mi sve to desilo?Ludi neki daniGde ste prijatelji kad ste mi najpotrebniji?Otišli su
Ne želim da patim za ono što se desiloZa onaj običan svet koji sam imaoKoji moram opet nekako pronaćiI dok pokušavam da pronađem način domog običnog svetaBoriću se da preživim
Štampa na pločnikuGovori o mučeništvu i srebroljubljuOvde i danas, zaboravljaju sutraOh, ovde i pored vestio svetom ratu i svetoj potrebiNaša vest je samo mali tužni razgovor
Ne želim da patim za ono što se desiloZa onaj običan svet koji sam imaoKoji moram opet nekako pronaćiI dok pokušavam da pronađem način domog običnog svetaBoriću se da preživim
Svakoje sad moj svet, preživeću nekakoBilo koje sad moj svet, preživeću nekakoSvakoje sad moj svetBilo koje sad moj svet