Белая березаПод моим окномПринакрылась снегом,Точно серебром.
На пушистых веткахСнежною каймойРаспустились кистиБелой бахромой.
И стоит березаВ сонной тишине,И горят снежинкиВ золотом огне.
А заря, ленивоОбходя кругом,обсыпает веткиНовым серебром.
Сергей Есенин
Bielusieńka brzoza,Pod moim oknem,Pokryła się śnieguNajszczerszym srebrem.
Puszyste gałązkiW śniegu spowite,Rozpuściły frędzliKiście białawe.
I stoi brzezinaW ciszy swej sennejŚwiecą się śnieżynkiZłotawym ogniem.
A zorza, leniwieObchodząc kołem,Sypie na jej witkiWciąż nowym srebrem.