Белая березаПод моим окномПринакрылась снегом,Точно серебром.
На пушистых веткахСнежною каймойРаспустились кистиБелой бахромой.
И стоит березаВ сонной тишине,И горят снежинкиВ золотом огне.
А заря, ленивоОбходя кругом,обсыпает веткиНовым серебром.
Сергей Есенин
Penceremin altındaBeyaz bir huş ağacıKarla kaplandıKesinlikle gümüşten bir karla
Tüylü dallarındaBeyaz püsküllüKar saçağıylaÇiçekler açtı
Ve huş ağacıUykulu bir sessizlik içinde duruyorVe kar taneleriAltın gibi parlıyor
Ve şafak vaktiAcele etmeksizin etrafında dolaşıyorVe onun dallarınaYeni bir gümüş serpiştiriyor