Demeni (Δεμένη)
Μεγάλωνα στην τσέπη του πατέρα μουδεμένη μ’ αλυσίδα στα κλειδιά τουμε τ’ όνομα, τ’ αμάξι και τα σπίτια τουκαι μ’ όλα τα μεγάλα όνειρα του
Μεγάλωνα στης μάνας μου τα δάκρυασαν σκάλισμα σε βέρα από πλατίναπου έβγαζε και άφηνε στην άκριακαθώς έπλενε πιάτα στην κουζίνα.
Τι με ρωτάς,τι να σου λέω, εδώ τα βλέπειςθες με κρατάςκι αν δε σου κάνω με επιστρέφεις
Δεν έχω μάθει δυστυχώς να μην ανήκωμια στο βοσκό, μια στο μαντρί και μια στο λύκο
Μεγάλωνα γι’ αυτούς περιμένανεκαι ύστερα για χάρη κάποιου ψεύτηκαι μέρα με τη μέρα αντί για μένανετη μάνα μου αντικρίζω στον καθρέφτη
Τι με ρωτάς,τι να σου λέω, εδώ τα βλέπειςθες με κρατάςκι αν δε σου κάνω με επιστρέφεις
Δεν έχω μάθει δυστυχώς να μην ανήκωμια στο βοσκό, μια στο μαντρί και μια στο λύκο