Σην Ελλάδαν εχπάσταμε η ώρα έτον δύο
σα μάντρια εφέκαμε και δεμένον τον βίον.
Και ν' ο Πύλορωφ εκούιζεν και γοσέψτεν ντ' αραμπάδας
εσ' κ' έρχουνταν οι Τουρκάντ', να κλέφνε τα νυφάδας.
Σην Ελλάδαν έρθαμε ζεστά έταν τα μήνας
ενέσπαλαμ το βούτυρον και τρώγαμ' τα κινίνας.
Και τσολ κι έρημον Καραμπουρούν και τριγύλ-τριγύλ ταφεία
και ν' ανοίξτε και τερέστιατα, όλια Καρσί παιδία.
Και σαράντα μέρες πρόσφυγοι εκεί είχαν καραντίνα
τα λείψανα ασό παπόρ' ση θάλασσαν εσύρναν.
Ρεφραίν:
Τα νεότητα τ'εμά, φαρμάκεια ποτίζ'ατά
την τύχη μ' να βλαστημώ ρίζα μ'
σον Χάρον 'κί δίγ' ατά!
Την τύχη μ' να βλαστημώ ψυκά μ',
σον Χάρον 'κί δίγ' ατά!