Bir melek ölürken
Sustu içimdekiYorgun yüzündekiDüştü elindekiÖldüBir melekti
Sen sen sen giderkenKalbim burada kalırkenEllerim sessiz soğuk ve suskun öyle dururkenYalnızlık gittiğin yoldan bana geri gelirkenGözlerimden yaş yerine sessiz harfler damlarken
Sen sen sen giderkenBen ben ben kalırkenAyak seslerinle bütün camlar pencereler inerkenBir veda saçlarımdan tutup beni yerlerde sürüklerkenYüzümde ne acı ne kederSana son kez bakarken
Sen sen sen giderkenBir kalp burada kalırkenBir şehri bir tekmeyle benim üstüme yıkarkenBir dua dudaklarından düşüp paramparça olurkenSen sen sen giderkenBen ben ben kalırken
Sustu içimdekiYorgun yüzündekiDüştü elindekiÖldüBir melekti
Yağmur gecenin karanlığını gökten söküp atarkenRüzgar vurup bulutlarına beyaz şimşekler çakarkenUykusundan uyanmış çocuklar korkmuşlar ağlarlarkenİçlerinden biri neden tanrı çok mu üzgün ki derkenGöç yollarında kuşlar kaybolmuş ölürlerkenBir deniz kıyısında bir adam hala onu sayıklarkenGökyüzüne açılmış eller birer birer kapanırkenSen sen sen giderkenBir meleği öldürürken !!
Veda etmeden gidilmez çocukBu vedadan sayılmaz çocukBir melek ölürkenBöyle sessiz durulmazÇocuk