Απόψε από νωρίς κοιμήθηκε η πόλητα φώτα όλα σβηστά κι ερημωμένοι δρόμοικαι ψάχνω να σε βρω πριν σβήσει το φεγγάριπριν βγει ο αυγερινός και μακριά σε πάρει
Στη ζωή μου στην αυλή μου νυχτολούλουδοπου μου ζωντανεύεις μόνο κάθε σούρουποσαν παραμυθιού κατάρα η αγάπη μαςπάντα στα μισά του μένει το φεγγάρι μας
Στη νύχτα αναζητώ κάτι να μας λυτρώσειπριν έρθει το πρωί και τ' όνειρο τελειώσει
Hoje à noite a cidade foi adormecer cedoTodas as luzes se apagaram e as ruas estão desertasProcuro-te antes que a lua desapareçaAntes que a estrela D'alva surja e te leve para longe
Na minha vida, no meu jardim, minha flor notívagaQue vive a cada crepúsculoComo as maldições em contos de fada é o nosso amorSempre, nossa lua se vai
À noite eu procuro por algo para nos libertarAntes que o alvorar chegue e finde nosso sonho
Na minha vida, no meu jardim, minha flor notívagaQue vive a cada crepúsculoComo as maldições de contos de fada é o nosso amorSempre, nossa lua se vai