Απόψε από νωρίς κοιμήθηκε η πόλητα φώτα όλα σβηστά κι ερημωμένοι δρόμοικαι ψάχνω να σε βρω πριν σβήσει το φεγγάριπριν βγει ο αυγερινός και μακριά σε πάρει
Στη ζωή μου στην αυλή μου νυχτολούλουδοπου μου ζωντανεύεις μόνο κάθε σούρουποσαν παραμυθιού κατάρα η αγάπη μαςπάντα στα μισά του μένει το φεγγάρι μας
Στη νύχτα αναζητώ κάτι να μας λυτρώσειπριν έρθει το πρωί και τ' όνειρο τελειώσει
Esta noche la ciudad se fue a dormir tempranoTodas las luces se han ido y las calles quedaron desiertasBusco para encontrarte antes de que la luna desaparezca,antes de que el lucero del alba surja y te lleve lejos.
En mi vida, en mi patio trasero, Flor de Nocheque vuelve a la vida cada anochecer.Como una maldición de los cuentos de hadassiempre nuestro amor, nuestra luna, en la mitad de su viaje nocturno, termina.
De noche remuevo cielo y tierra para encontrar algo que nos libereantes de que la mañana llegue y el sueño se termine.