Αερικό
Σβήνω απ’ την άμμο όλα τα χνάριαΑπόψε που σε κυνηγάνε,Ξέρεις δε φταίνε τα λιοντάρια,αν μείνουν νηστικά πεινάνε.Υποταγμένα σε κριτές,Υποκριτές και τους μοιραίουςΚήρυκες που από ουρανούςΚι από άμβωνες ωραίουςΛένε πως σ’ έφερε ως εδώΜαύρο καράβι, μέγα πάθοςΌμως το ξέρουν κατά βάθος...
Αερικό είσαι, αερικό...Αερικό είσαι, αερικό...
Όσοι δε θέλουν να θυμούνταιΠότε και που αντισταθήκαν,Ποια τείχη γκρέμισες και βγήκαν,Ποιες φυλακές να μη φοβούνται,Τώρα σε θέλουνε σκυφτό,Τώρα σε θέλουν νικημένο,Ανήμπορο κι υποταγμένοΓια να ξεχνάνε αυτό που ήταν.Θα `ρθει μια μέρα ένα παιδί,Τη μέρα που θα επιστρέψεις,Θα `ρθει αυτό, μην το γυρέψειςΚαι θα σου πει...
Αερικό είσαι, αερικό...Αερικό είσαι, αερικό...