Eho ksehasei to onoma mou (Έχω ξεχάσει τ' όνομά μου)
Οι νύχτες όλο πιο συχνά θα πλησιάζουνεόταν εσύ θα περιμένεις να χαράξεικαι το πρωί που οι πλατείες θα αδειάζουνεδεν θα υπάρχει πια κανείς να σε κοιτάξει.
Είναι οι άνθρωποι μου έλεγες πουλιάσαν χειμωνιάσει πάντα μακριά πετάνεκι έρχονται ίσως να σε δουν κάποια βραδιάάν έχουν σπάσει τα φτερά τους ή αν πεινάνε.
Τώρα που θέλω να γυρίσωξέρω κανέναν δεν θα βρωέχεις αλλάξει το όνομά σουκαι δεν υπάρχεις πια εδώ.
Εδώ οι μέρες μου περνούν με την βροχήνύχτες ναυάγια στους δρόμους περπατάνεθέλω να πω μα με τρομάζει η σιωπήκι οι απουσίες από δίπλα μου περνάνε
Μην έρθει πάλι ο χειμώνας και χαθείςκαι τα πανιά σου μην τα σκίσει ο αέραςκι όπως φυσάει τα σημάδια δε θα βρειςθα 'χουν σκορπίσει στα συντρίμμια κάποιας μέρας.
Τώρα που θέλεις να γυρίσειςεγώ φοβάμαι να σε δωέχω ξεχάσει τ' όνομά μουκαι δεν υπάρχω πια εδώ.