Əncir
Bu duzlu küləkdirmi belə ganzik yandıranYoxsa toxundumu sərf etdiyin o sözlər
Çökərkən sahilə gecə hiyləgər bir dumanBir-bir uçurumdan tullanar həvəslər
Olacaq şey idimi indi sənin etdiyinOnlarca işin gücün üzərinə bir də buKeçmir boğazımdan inanırsanmıSən yox ikən nə çörək nə də bir qurtum su
Əncirlər olana qədər qalsaydın barıOnlarla sözdən birini tutsaydın barıMəni belə xəbərsizcə alıb gedərkənÇamadanına qəlbini də atsaydın barı
Σύκο
Είναι αυτό το αλμυρό αεράκι που καίει έτσι το στόμα μουΉ με άγγιξαν τα λόγια που ξόδεψες;
Όταν μια πονηρή ομίχλη πέφτει το βράδυ στην ακτήΟι ελπίδες,η μία μετά την άλλη,πηδούν από τον γκρεμό
Είναι δύσκολο να πιστέψω αυτό που έκανεςΚαι μάλιστα όσο ήμασταν πάνω στη ταραχήΔεν πάει τίποτα κάτω (δεν μπορώ να καταπιώ),το πιστεύεις;Ούτε ψωμί ούτε μια γουλιά νερό,όσο δεν είσαι εδώ
Θα μπορούσες να έχεις μείνει μέχρι να βγουν τα σύκα τουλάχιστονΑς κρατούσες μια υπόσχεση απ'τις πολλές τουλάχιστονΈτσι που χωρίς να το ξέρω με πήρες ,φεύγονταςΑς έβαζες και την καρδιά μου στη βαλίτσα σου τουλάχιστον