Mimo, że lipiec, sople z ust zwisają miZnów przywitałeś wiadrem z lodemZdusiłeś ogień choć się jeszcze trochę tliłSpalam się każdego dnia przy Tobie
W szparkę ust włożę kluczNiech się cisza stanieW szafce nóż chętny jużGotów na rozstanie
Myślałam, że przeczekamTen arktyczny chłódPod ciepłym kocem skulę kościPod biegunowym kołem czaję się jak tchórzSzukając wektora miłości
W szparkę ust włożę kluczNiech się cisza stanieW szafce nóż chętny jużGotów na rozstanie
Mesmo sendo julho, pingentes de gelo estão pendurados em meus lábiosVocê me presenteou de novo com uma caixa cheia de geloVocê sufocou o fogo, mesmo que ainda lateje um poucoTodos os dias eu ardo ao seu lado
Eu coloco a chave na estreita fechadura da sua bocaDeixo-a em silêncioA faca já está disponível na cabinePronta para a separação
Eu achava que iria esperar atéEsse frio ártico acabarSobre cobertores quentes eu vou dobrar meus ossosEu me escondo como uma covarde no polar árticoProcurando pelo vetor do amor
Eu coloco a chave na estreita fechadura da sua bocaDeixo-a em silêncioA faca já está disponível na cabinePronta para a separação