В бяло
Бял мой късмет и бял мой животзащо вечерите се криете в сивото ?Виждам в белотата ви прожекцията сии след всяко после знам кво ще стане.Ако имах смелоста да кажа ``ела``сега нямаше да имам огъня в кръвта.Ако имаше цвят щеше да е бяла лудостта.Ако имаше тяло пак щеше да е лъжа.
Виж ръцете как се обръщат към стенатасякаш танцуват с мълчанието ми,а аз за години си търсих стихакойто ще обясни безмълвния ми живот.Дегизирам мълчанието в думаи я подарявам на който ми обясни,за да може бъдещето ми да изберекое мое минало ще се върне.
Нищо особено.Просто живея в бяло...
Бял мой късмет и Бял мой животдобре казват цветните ми приятели.Проблемът ми е преувеличението мии всичко което закъснява да даде отговор.Ако имаше смелоста да се покаже словотонямаше да е огън в кръвта.Ако имаше цвят страхът щеше да е бялоако имаше тяло щеше да бъде като мен.
Ако те обичат да се научат да го казвати ако не ти го кажат да се научиш да го открадваши ако искаш да видиш истинските неща да изгаряттрябва във височината на огъня да се изкачиш.
И те съжеляват че не си го усетил товаа ти съжеляваш че го знаеш първии за това че никой не знаешече мълчанието ти беше от години грохот.
Мое право е да залагам малко.Мое право е да съм ``пас``и там където казват че никога не съм билааз не сварих да го забравя.И който попита защо винаги заминавамс този тон на бяло в погледаказвам му една фраза сякаш го отбягвамс една надежда и той да бъде като мен.
Нищо особено.Просто живея в бяло...Нищо особено.Просто живея в бяло...Нищо особено.Просто живея в бяло...
Beyazın İçinde
Benim beyaz şansım ve beyaz hayatımNeden grinin içine saklanıyorsunuz akşamları?Sizin beyazınızda kendi yansımamı görüyorumSonrasını sonradan fark edebiliyorumEğer 'gel' diyecek cesaretim olsaydıBu ateş olmazdı şimdi kanımdaEğer deliliğin bir rengi olsaydı, bu beyaz olurduEğer bir bedeni olsaydı, o da yine bir yalan olurdu
Ellerime bak, nasıl da geziniyorlar duvardaBenim sessizliğimle dans ediyor gibilerVe ben yıllardır o sözleri arıyorumBenim dilsiz hayatımı açıklayacak olanSessizliği kelimelerde gizliyorumVe onu kim bana açıklarsa ona veriyorumO seçecek benim geleceğimiHangi geçmişimin geri döneceğini
Hiçbir şeyin önemi yokYalnızca beyazın içinde yaşıyorum*
Benim beyaz şansım ve beyaz hayatımRenkli arkadaşlarım doğru söylüyorlarBenim sorunum abartılarımCevap vermek için de geç kaldıEğer görünecek cesareti olsaydı kelimelerinBu ateş olmazdı şimdi kanımdaEğer korkunun bir rengi olsaydı, bu beyaz olurduEğer bir bedeni olsaydı, o da ben gibi olurdu
Eğer seni seviyorlarsa, sana söylemeyi öğrenmek zorundalarEğer söylemiyorlarsa da, sen öğrenmek zorundasın onu çalmayıEğer görmek istiyorsan gerçek şeylerin yandığınıAteşin en tepesine tırmanmak zorundasın
Üzülüyorlar sana çünkü sen hiç hissedemedin bunuSen de üzgünsün, bunu ilk bilen de sendin çünküKimse anlamadı çünküSenin sessizliğinin yıllardır bir çığlık olduğunu
Çok az riske girmek benim hakkımPas geçmek benim hakkımVe o hiç gitmediğimi söyledikleri yeriUnutmayı hiç başaramadımVe her kim sorarsa neden sürekli gittiğimiBakışımda beyazın bu tonuylaOna öylece bir şeyler diyorum kaçamak cevaplıyor gibiBir umutla tıpkı benim gibi olması gereken
Hiçbir şeyin önemi yokYalnızca beyazın içinde yaşıyorumHiçbir şeyin önemi yokYalnızca beyazın içinde yaşıyorumHiçbir şeyin önemi yokYalnızca beyazın içinde yaşıyorum