Louane "Un automne à Paris" letra

Traducción al:cselhuitrotr

Un automne à Paris

À l'amie qui est tombée,Une chanson sur les lèvres,Ensemble nous chanterons,Main dans la main.

Pour tous ceux qui sont tombés,Pour tous ceux qui ont pleuré,Ensemble nous resterons,Main dans la main.

Pour Paris, ses quais, sa brume,La plage sous ses pavés,La brise qui fait danser,Ses feuilles mortes.

Paris, ses flâneurs, ses ombres,Ses amoureux qui roucoulent,Ses bancs publiques, ses platanes,Ses feuilles mortes.

Paris qui s'éveille à l'aube,Deux cafés noirs en terrasse,Un jardinier qui moissonneSes feuilles mortes.

À l'amie qui est tombée,Une chanson sur les lèvres,Ensemble nous chanterons,Main dans la main.

À ceux qui se sont battusPour que Paris reste libre,Que Paris reste ParisLa tête haute.

Aux hommes qui sont venusDes quatre coins de la terre,Dans l'unique espoir de vivreLa tête haute.

Aux femmes qui ont subi,Humiliations et violences,Pour avoir osé garderLa tête haute.

Pour tous ceux qui sont tombés,Pour tous ceux qui ont pleuré,Ensemble nous resterons,Main dans la main.

Nous reprendrons les accentsDes aînés qui ne sont plus.Leurs mots au milieu des nôtres,Nous chanterons.

« J'ai deux amours »« Douce France »« Non, je ne regrette rien »,« Ami, entends-tu », « Paname »Nous chanterons.

Dans la langue de Racine,De Senghor, d’ApollinaireDe Proust, de Kateb Yacine,Nous chanterons.

À l'amie qui est tombée,Une chanson sur les lèvres,Ensemble nous chanterons,Main dans la main.

À vous tous qui gardez foiEn la dignité de l'Homme,Dans tous les pays du mondeEt pour toujours.

L'avenir vous appartient,Il vous donnera raison,Il sera à votre image,Et pour toujours.

Vous pourrez voir refluerLe fanatisme, la haine,L'aveuglement, l'ignorance,Et pour toujours.

À l'amie qui est tombée,Une chanson sur les lèvres,Ensemble nous chanterons,Main dans la main.

Pour tous ceux qui sont tombés,Pour tous ceux qui ont pleuré,Ensemble nous resterons,Main dans la main.

Que jamais plus la terreurNe vienne souiller nos villes,Ni jamais jamais la haineSouiller nos cœurs.

Que la musique demeure,Dans nos rues comme en nos âmes,Pour toujours un témoignageDe liberté.

Ένα φθινόπωρο στο Παρίσι

Στην φίλη που έπεσε,ένα τραγούδι στην άκρη των χειλιώνμαζί θα ερμηνεύσουμεπιασμένοι χέρι-χέρι.

Για όλους εκείνους που έπεσαν,για όλους εκείνους που δάκρυσαν,μαζί θα παραμείνουμεπιασμένοι χέρι-χέρι.

Για το Παρίσι, τα πεζοδρόμιά του, την ομίχλη του,τη θάλασσα κάτω από τα λιθόστρωτά του,τον αέρα που περιστρέφεται,για τα νεκρά φύλλα του.

Το Παρίσι, οι βιτρίνες του, οι σκιές του,οι ερωτευμένοι του που κουλουριάζονται,οι δημόσιες υπηρεσίες του, οι πλάτανοί του,τα νεκρά φύλλα του.

Το Παρίσι που αναδεικνύεται με την πρώτη ευκαιρία.Δυο καφενεία μαύρα στον ορίζοντα,ένας κηπουρός που συμμαζεύειτα νεκρά φύλλα της πόλης.

Στην φίλη που έπεσε,ένα τραγούδι στην άκρη των χειλιώνμαζί θα ερμηνεύσουμεπιασμένοι χέρι-χέρι.

Σε εκείνους που έδωσαν γη και ύδωργια την ελευθερία των Παρισίων,για να διατηρήσει το Παρίσι την ταυτότητά του,εμείς αφ'υψηλού ατενίζουμε το μέλλον.

Στους άνδρες που ήλθαναπό τα πέρατα της οικουμένηςμε τη μοναδική επιθυμία να ζήσουν,εμείς ορθώνουμε ανάστημα.

Στις γυναίκες που υπέστησανεξευτελισμούς και βιασμούς,και κατόρθωσαν να κρατήσουνόρθιο το ανάστημά τους.

Για όλους εκείνους που έπεσαν,για όλους εκείνους που δάκρυσαν,μαζί θα παραμείνουμεπιασμένοι χέρι-χέρι.

Θα συνεχίσουμε την αρετήτων πρεσβυτέρων που πλέον δε ζουν.Τις δικές τους λέξεις εις τον αιώνα τον άπανταθα ερμηνεύουμε.

"Δυο φορές αγαπώ""Γλυκιά Γαλλία""Όχι, δεν μετανιώνω για τίποτα""Περίμενε, φίλε", "Παναμάς"Αυτά θα τραγουδήσουμε.

Με την αρχαία γλώσσατου Σενγκόρ, του Απολλωναίου,του Προυστ και του Γιασίνεμείς θα τραγουδήσουμε.

Στην φίλη που έπεσε,ένα τραγούδι στην άκρη των χειλιώνμαζί θα ερμηνεύσουμεπιασμένοι χέρι-χέρι.

Σε όλους εσάς που υπερασπίζεστετα ανθρώπινα δικαιώματααπ'άκρη σ'άκρη της γηςκαι εις τον αιώνα τον άπαντα.

Το μέλλον σας προσμένει.Θα σάς δικαιώσει,θα αντεπεξέλθει στις προσδοκίες σας,ες αεί.

Θα μπορέσετε να δείτε να εξαλείφονταιο φανατισμός, η έχθρα,η τύφλωση, η άγνοιαγια πάντα.

Στην φίλη που έπεσε,ένα τραγούδι στην άκρη των χειλιώνμαζί θα ερμηνεύσουμεπιασμένοι χέρι-χέρι.

Για όλους εκείνους που έπεσαν,για όλους εκείνους που δάκρυσαν,μαζί θα παραμείνουμεπιασμένοι χέρι-χέρι.

Έτσι ώστε ποτέ ξανά ο τρόμοςνα μην κυριεύσει τις πόλεις μας,ούτε ποτέ ξανά πια η έχθρανα υποτάξει τις καρδιές μας.

Έτσι ώστε η μουσική να παραμείνειμέσα στους δρόμους μας και στις ψυχές μαςοριστικά μια {τρανή} ένδειξητης ελευθερίας.

Aquí se puede encontrar la letra de la canción Un automne à Paris de Louane. O la letra del poema Un automne à Paris. Louane Un automne à Paris texto. También se puede conocer por título Un automne a Paris (Louane) texto.