Waiting For The End
This is not the endThis is not the beginning,Just a voice like a riotRocking every revisionBut you listen to the toneAnd the violent rhythmThough the words sound steadySomething empty's within 'em
We say -- Yeah!With fists flying up in the airLike we're holding onto somethingThat's invisible there,'Cause we're living at the mercy ofThe pain and the fearUntil we dead it, forget it,Let it all disappear.
Waiting for the end to comeWishing I had strength to standThis is not what I had plannedIt's out of my control....
Flying at the speed of lightThoughts were spinning in my headSo many things were left unsaidIt's hard to let you go...
(Oh!) I know what it takes to move on,I know how it feels to lie,All I wanna doIs trade this life for something newHolding on to what I haven't got
Sitting in an empty roomTrying to forget the pastThis was never meant to last,I wish it wasn't so...
(Oh!) I know what it takes to move on,I know how it feels to lie,All I wanna doIs trade this life for something newHolding on to what I haven't got
What was left when that fire was gone?I thought it felt right but that right was wrongAll caught up in the eye of the stormAnd trying to figure out what it's like moving onAnd I don't even know what kind of things I've saidMy mouth kept moving and my mind went deadSo, picking up the pieces, now where to begin?The hardest part of ending is starting again!!!
All I wanna doIs trade this life for something newHolding on to what i haven't got...
This is not the endThis is not the beginning,Just a voice like a riotRocking every revisionBut you listen to the toneAnd the violet rhythmThough the words sound steadySomething empty's within 'em(Holding on to what i haven't got)
We say -- Yeah!With fists flying up in the airLike we're holding onto somethingThat's invisible there,'Cause we're living at the mercy ofThe pain and the fearUntil we dead it, forget it, let it all disappear(Holding on to what i haven't got!)
بإنتظار النهاية
هذه ليس النهايةهذه ليست البدايةمجرد صخب كصخب أعمال شغبٍتدور في أرجاء المكانلكن تأمل الألحانوالإيقاع العنيفستجد أن الكلماتليس لها أي معنى في وسط هذا اللحن
!نصيح... مرحىونرفع قبضاتنا في السماءوكأننا نمسك،شيئاً خفيّاً بهاولأننا نعيش تحت رحمةالألم والخوف،إلى أن نقضي عليهما وننساهماونتركهما يختفيان
أنتظر النهايةوأتمنى لو أن باستطاعتي التحملهذا ليس ما خططت لهإن هذا ليس بإمكاني تحملّه
أطير بسرعة الضوءوتدور الأفكار في رأسيكثير من الأشياء التي لم أبوحهاوإنه من الصعب أن أتركِ
،أعلم ما يلزم لأتخطى الأمر،وأدرك شعور المرء عند الكذبكل ما أردتههو أغيّر هذه الحياة بحياةٍ جديدةمتمسكٌ بأشياء لم تكن أبداً لي
أجلس في غرفةٍ فارغةأحاول أن أنسى الماضيلم يكن من المفترض لهذا الأمر أن يستمروكم أتمنى لو...أن الأمور جرت وفق المخطط
،أعلم ما يلزم، لأتخطى الأمر،وأدرك شعور المرء عند الكذبكل ما أردتههو أغيّر هذه الحياة بحياةٍ جديدةمتمسكٌ بأشياء لم تكن أبداً لي
ماذا تبقى عندما خمدت النيران؟شعرت بأنني على صواب لكنني كنت مخطئاًوكل شيء ذهب أدراج الرياحوها أنا أحاول أن أكتشف كيف يكون المضي قدماًلا أدري شيئاً من الأشياء التي قلتهافلساني تكلم غير مدركٍ للعواقبوالأن أحاول جمع ما تبقى ولا أدري من أين أبدأ؟!!!فأصعب ما في النهاية، هو البدء من جديد
كل ما أردتههو أغيّر هذه الحياة بحياةٍ جديدة....متمسكٌ بأشياء لم تكن أبداً لي
هذه ليس النهايةهذه ليست البدايةمجرد صخب كصخب أعمال شغبٍتدور في أرجاء المكانلكن تأمل الألحانوالإيقاع العنيفستجد أن الكلماتليس لها أي معنى في وسط هذا اللحن
!نصيح... مرحىونرفع قبضاتنا في السماءوكأننا نمسك،شيئاً خفيّاً بهاولأننا نعيش تحت رحمةالألم والخوفإلى أن نقضي عليهما وننساهما، ونتركهما يختفيان(!تمسكٌ بأشياء لم تكن أبداً لي)
Чекајќи го крајот
Ова не е крајот,Ова не е почетокот,Сал е глас кој како бунтЈа растресува секоја исправкаНо го слушаш тонотИ насилниот ритамИако зборовите одмерени се чинатИма во нив некоја празнина
Велиме – Да!Со стиснати тупаници горе, во воздухКако да се држиме на нештоШто е невидливо таму,Зашто живееме на милоста одБолката и стравотДури не го умртвиме, не заборавиме,Не оставиме сѐ да исчезне.
Чекајќи да дојде крајотПосакувам да имав снага да застанамОва не го планиравИзлезе од моја контрола...
Летајќи со брзина на светлинатаМислите ми се вртеа низ главатаТолку работи останаа некажаниТешко ми е да оставам да заминеш...
Знам колку е тешко да продолжиш,Знам како е да лажеш,Сѐ што сакам да направамЕ да го заменам животов за нешто новоПридржувајќи се до она што го немам
Седејќи во темна собаСе обидувам да го заборавам минатотоНе беше судено ова да траеПосакувам да не беше толку...
Знам колку е тешко да продолжиш,Знам како е да лажеш,Сѐ што сакам да направамЕ да го заменам животов за нешто новоПридржувајќи се до она што го немам
Што остана кога огнот згасна?Мислев дека е правото чувство, но не излезе такаВо окото на бурата1 се заглави сѐИ се обидувам да сфатам како е да се продолжиНе ни знам какви работи кажавСамо устата ми се движеше и мислите ми замреаПа, собирајќи ги парчињава, сега каде да почнам?Најтешкиот дел од крајот е да се почне одново!!!
Сѐ што сакам да направамЕ да го заменам животов за нешто ново(Придржувајќи се до она што го немам)
Ова не е крајот,Ова не е почетокот,Сал е глас кој како бунтЈа растресува секоја исправкаНо го слушаш тонотИ насилниот ритамИако зборовите одмерени се чинатИма во нив некоја празнина
Велиме – Да!Со стиснати тупаници горе, во воздухКако да се држиме на нештоШто е невидливо таму,Зашто живееме на милоста одБолката и стравотДури не , не заборавиме,Не оставиме сѐ да исчезне.(Придржувајќи се до она што го немам)
Čekajući kraj
Ovo nije kraj, ovo nije početakKao glas pobune koji njiha svaku revizijuAli ti slušaš ton i nasilan ritamIako riječi zvuče praznoMi kažemo yeah sa šakama u vazduhuKao da se držimo za nešto što je nevidljivoJer živimo u milosti bola i strahaDok ne umremo, zaboravi, pusti da sve nestane
Čekajući da dođe krajŽelim da imam snage da stojimOvo nisam planiraoIzvan je moje kontroleMisli se vrte u mojoj glaviToliko mnogo stvari su ostale neizgovoreneTeško je pustiti te
Znam šta treba da nastavimZnam kako se osjećam kad lažemSve što želim da uradimJe da zamjenim ovaj život za nešto novoDržim se za ono što nemam
Sjedim u praznoj sobiPokušavam da zaboravim prošlostOvo nije moglo da potrajeŽelim da nije tako
Znam šta treba da nastavimZnam kako se osjećam kad lažemSve što želim da uradimJe da zamjenim ovaj život za nešto novoDržim se za ono što nemam
Što je ostalo kad je vatra izgorjelaMislio sam da radim dobro ali to dobro je bilo pogrešnoSve je uhvaćeno u oku olujeI pokušavajući da shvatim kako je nastavljatiI neznam šta sam rekaoMoja usta su se pomjerila i moj mozak je umroI sakupljam komadiće, gdje sad da počnemNajteža stvar u završavanju je počinjenje iznova
Znam šta treba da nastavimZnam kako se osjećam kad lažemSve što želim da uradimJe da zamjenim ovaj život za nešto novoDržim se za ono što nemamDržim se za ono što nemam
Ovo nije kraj, ovo nije početakKao glas pobune koji njiha svaku revizijuAli ti slušaš ton i nasilan ritamIako riječi zvuče praznoMi kažemo yeah sa šakama u vazduhuKao da se držimo za nešto što je nevidljivoJer živimo u milosti bola i strahaDok ne umremo, zaboravi, pusti da sve nestane