Nie pojadę do Sorrento
Nie pojadę do Sorrento, nie chcę więcej wracać tam!W dzień powszedni, w wielkie święto wolę z sobą sam na sam!Nie potrzebne mi podróże, gdy mam tutaj cały świat,Kiedy wolę nawet w burzę ucałować polski wiatr!Więc w pogodę nawet piękną, ty zapomnij o mnie tam,Nie pojadę do Sorrento, tu swój dom na zawsze mam!
Możesz znależć mnie pod klonem, gdzie kaczeńce przebudzone wyzłociły stary rów,Możesz znaleźć mnie w sitowiu, gdzie na łódce podczas nowiu czerwiec z lipcem romans wiódł,Albo szukaj mnie na polach, gdzie słowiańska moja dola obudziła się ze snu...
Nie pojadę do Sorrento, nie chcę więcej wracać tam,Niech pociągi jadą prędko, jeszcze prędzej, niż ich plan!Nie potrzebne mi wybrzeże, gdzieś za górą pośród palm,Wolę słuchać. jak się zwierza niestrudzony trzmiel do malw!Otoczony ścieżką krętą, tu mój dom na wiele lat,A wspomnienia po Sorrento niech ogrzewa polny wiatr!A wspomnienia po Sorrento niech ogrzewa polny wiatr!
...a wspomnienia po Sorrento niech ogrzewa polny wiatr!