Mellom bakkar og berg
Mellom bakkar og berg ut med havetheve nordmannen fenge sin heim,der han sjølv heve tuftene graveog sett sjølv sine hus oppå deim.
Han såg ut på dei steinute strender;det var ingen, som der hadde bygt."Lat oss rydja og byggja oss grender,og so eiga me rudningen trygt."
Han såg ut på det bårute havet;det var ruskut å leggja utpå;men det leikade fisk ned i kavet,og den leiken den ville han sjå.
Hill nordmann
Fram på vinteren stundom han tenkte:Gjev eg var her til evig tid!Og når nordljoset skinner ifrå oven,blir hans stålhjerte fylt med grusomt savn.