Areti Ketime "Loxandra | Λωξάντρα" lyrics

Loxandra | Λωξάντρα

Η κυρά μας η Λωξάντρα η Πολίτισσαδεν ήτανε καμιά κοσμοπολίτισσαήταν δέντρο, φυτρωμένο μες στην πόληπου οι ρίζες του στεριώσανε σαν πόλη

Στο χαμηλό τον αντά κάθε πρωίμε ζαχαρόνερο και καλοπιάσματασ’ ένα κρυστάλλινο ποτήρι από φωςτη μοίρα γλύκαινε η Λωξάντρα με κεράσματα

Τα δυο της χέρια που ζυμώναν τον καιρόμοσχοβολούσανε μαχλέπι και λιβάνιστην αγκαλιά της ξεχειμώνιαζε ο Θεόςαναπαυμένος στο γαλάζιο της φουστάνι

Στο χαμηλό τον αντά κάθε πρωίμε ζαχαρόνερο και καλοπιάσματασ’ ένα κρυστάλλινο ποτήρι από φωςτη μοίρα γλύκαινε η Λωξάντρα με κεράσματα

Loxandra

Our lady Loxandra from Constantinopleshe wasn't cosmopolitanshe was a tree, plant in citythat it's roots settled like a city

Every morning in the low door*with sugar water and endearmentsin a crystal glass made of lightLoxandra was sweetening fate with treats

Her two hands were kneading timethey were smelling mahlab and incenseGod was spending the wintertime in her armsrelaxing on her blue dress