Vincent
Starry, starry nightPaint your palette blue and grayLook out on a summer's dayWith eyes that know the darkness in my soulShadows on the hillsSketch the trees and the daffodilsCatch the breeze and the winter chillsIn colors on the snowy linen land
Now I understandWhat you tried to say to meHow you suffered for your sanityHow you tried to set them freeThey would not listen they did not know howPerhaps they'll listen now
Starry, starry nightFlaming flowers that brightly blazeSwirling clouds in violet hazeReflecting Vincent's eyes of China blueColors changing hueMorning fields of amber grainWeathered faces lined in painAre soothed beneath the artist's loving hands
Now I understandWhat you tried to say to meHow you suffered for your sanityHow you tried to set them freeThey would not listen they did not know howPerhaps they'll listen now
For they could not love youBut still your love was trueAnd when no hope was left in sightOn that starry, starry nightYou took your life as lovers often doBut I could have told you VincentThis world was never meant for one asbeautiful as you
Starry, starry nightPortraits hung in empty hallsFrameless heads on nameless wallsWith eyes that watch the world and can't forgetLike the strangers that you've metThe ragged men in ragged clothesA silver thorn on a bloody roseLie crushed and broken on the virgin snow
Now I think I knowWhat you tried to say to meHow you suffered for your sanityHow you tried to set them freeThey would not listen they're not listening stillPerhaps they never will
Vincent
Tähtiyö,tähtiyöMaalaa palettisi sinisellä ja harmaallaKatso ulos kesäpäiväänSilmillä jotka tuntevat sieluni tummuudenVarjoja kukkuloilla,Hahmottele puut ja narsissitVangitse tuulen henkäys ja talven viima,Pellavaisen lumen maan väreissä
Nyt ymmärränMitä yritit kertoa minulleKuinka kärsit järkesi takiaKuinka yritit päästää heidät vapaaksiHe eivät kuunnelleet,eivät tienneet mitenEhkäpä he kuuntelisivat nyt
Tähtiyö,tähtiyöPalavia kukkia jotka kirkkaasti hehkuvatKieppuvia pilviä purppurahämyssä,Jotka heijastavat Vincentin posliinin sinisiä silmiä,Värit jotka vaihtavat muotoaanAamuiset meripihkapellotSäänpieksemät kasvot jotka on piirretty tuskalla,On siloteltu taitelijan rakastavilla käsillä
Nyt ymmärränMitä yritit kertoa minulleKuinka kärsit järkesi takiaKuinka yritit päästää heidät vapaaksiHe eivät kuunnelleet,eivät tienneet mitenEhkäpä he kuuntelisivat nyt
Sillä he eivät voineet rakastaa sinuaMutta sinun rakkautesi oli silti aitoaJa kun toivoa ei ollut näkyvissäTuona tähtikirkkaana,tähtikirkkaana yönäVeit henkesi kuten rakastavaiset usein tekevätMutta olisin voinut kertoa sinulle,VincentTämä maailma ei koskaan ollut tarkoitettuSellaisille jotka ovat niin kauniita kuin sinä
Tähtiyö,tähtiyöMuotokuvia riippui tyhjissä huoneissaKehyksyttömiä päitä nimettömillä seinillä,Joiden silmät katsovat maailmaa eivätkä unohdaKuten tuntemattomat joita olet tavannut,Rähjäinen mies rähjäisissä vaatteissaHopeinen oka verisessä ruusussaLepää tallottuna ja rikkonaisena neitseellisellä lumella
Nyt luulen ymmärtäväniMitä yritit kertoa minulleKuinka kärsit järkesi takiaKuinka yritit päästää heidät vapaaksiHe eivät kuunnelleet,eivät kuuntele vieläkäänEhkäpä he eivät koskaan aiokaan
Vincent
Yıldızlı, yıldızlı gece*Paletini mavi ve griye boyaBir yaz gününe bakRuhumdaki karanlığı bilen gözler ileTepelerdeki gölgelerÇiz ağaçları ve fulyalarıMeltemi yakalarsan kış üşürKarın çarşaf olduğu yerin üstündeki renklerde
Şimdi anlıyorumBana ne demeye çalıştığınıAkıl sağlın yüzünden ne kadar sıkıntı çektiğini**Onları azad etmek için ne kadar denediğiniDinlemezlerdi, nasıl olduğunu bilmiyorlardıBelki de şimdi dinlerler
Yıldızlı, yıldızlı geceIşıl ışıl alevlenen çiçekleri alevlendirerek?Eflatun pusun içinde bulutları döndürerekVincent'ın gözlerini Çin mavisiyle yansıtarakTon değiştiren renklerKehribar tanelerinin sabahki alanlarıAcıyla kaplanmış çizgili yüzlerArtistin sevecen ellerinin altında sakinleşmiş
Şimdi anlıyorumBana ne demeye çalıştığınıAkıl sağlın yüzünden ne kadar sıkıntı çektiğiniOnları azad etmek için ne kadar denediğiniDinlemezlerdi, nasıl olduğunu bilmiyorlardıBelki de şimdi dinlerler
Belki onlar seni sevemediAma yine de senin aşkın gerçektiVe gözle görülür hiç umut kalmadığındaYıldızlı, yıldızlı gecelerdeKendi canını aşıkların yaptığı gibi aldınAma sana söyleyebilirdim ki, Vincent,Senin gibi mükemmel biri, bu dünya için fazla iyi
Yıldızlı, yıldızlı geceBoş salonlara asılmış portrelerİsimsiz duvarların üstünde çerçevesiz başlarDünyayı izleyen ve unutmayan gözlerle,Tanıştığın yabancılar gibiEski püskü kıyafetlerin içinde eski püskü adamKanlı gülün gümüş dikeni,Ezikçe yatmış ve yeni yağmıış karın üstünde kırılmış
Şimdi anlıyorumBana ne demeye çalıştığınıAkıl sağlın yüzünden ne kadar sıkıntı çektiğiniOnları azad etmek için ne kadar denediğiniDinlemezlerdi, nasıl olduğunu bilmiyorlardıBelki de şimdi dinlerler
Vincent （文森特）
繁星点点的夜晚为你的调色盘涂上蓝与灰你在那夏日向外远眺用你那双能洞察人性灵魂的双眼暗影铺满群山树木与水仙花点缀其间捕捉着微风与寒冷的冬天用那雪原斑驳的色彩
如今我才明白你想对我倾诉些什么你为自己的清醒承受了多少折磨你多么努力想让自己全然超脱他们却不予理睬那时他们不知该如何面对也许现在他们会知道
繁星点点的夜晚火红的花朵明艳耀眼紫幕轻垂，云舒云卷映照在文森特湛蓝的双眼色彩变化万千清晨里琥珀色的田野张张饱经风霜与苦痛的脸在艺术家的画笔下显得栩栩如生
如今我才明白你想对我倾诉些什么你为自己的清醒承受了多少折磨你多么努力想让自己全然超脱他们却不予理睬那时他们不知该如何面对也许现在他们会知道
他们根本不会在乎你但你的爱却依然真实存在当最后一点希望都一去不返在那繁星点点的夜晚你愤然结束自己的生命，如绝望的恋人们一样但文森特，我要告诉你像你这般美好的灵魂，本不该来这肮脏的世间
繁星点点的夜晚空旷的大厅里画作高悬无名的墙上无框的肖像用注视整个世界的双眼，把一切铭记在心就像你曾遇见的匆匆过客褴褛的人们穿着破衣烂衫就像血红玫瑰上的银刺零落成泥，摧折寸断，散落于皑皑白雪
如今我才明白你想对我倾诉些什么你为自己的清醒承受了多少折磨你多么努力想让自己全然超脱他们却不予理睬那时他们不知该如何面对也许他们永远也不会