ΓερνώΣτον άδικο ντουνιάΠου από την πρώτη πιρουνιά δείχνει το στόμαΤο στόμαΚι από τη λαιμαργία τουΚαι τ’ άλλου κλέβει τη μπουκιάΓια πόσο ακόμαΑκόμα;
Απέναντι τα σπίτια μια γειτονιάΔεν αλλάζουνε πια κουβένταΚαι η χαρά του ενός πόνος τ’ αλλουνούΓλέντα να χαρείς, κόσμε γλέντα
ΚερνώΤον δίκαιο ντουνιάΑπ’ το λαούτο μια πενιά να ξεθαρρέψειΝα βγει η ψυχή απ’ τα βαθιάΚι από του χάρου την πλαγιά να ζωντανέψει
I'm getting oldIn this unfair worldThat shows the mouth from the first biteThe mouthAnd because of his gluttonyHe steals the bite from the othersFor how long?How long?
Opposite the houses, a neighbourhoodThey don't change the subjectAnd when someone is happy, the others are sadHave fun to get happy, people, have fun
I treatThe fair worldAnd from the lute, a string play will be braveThe soul will come out from the deep placesAnd from the death's slope, it will be alive