Poison Oak
Poison oak, some boyhood braveryWhen a telephone was a tin can on a stringAnd I fell asleep with you still talking to meYou said you weren't afraid to die
In polaroids you were dressed in women's clothesWere you made ashamed, why'd you lock them in a drawer?I don't think that I ever loved you more
Then when you turned awayWhen you slammed the doorWhen you stole the carAnd drove towards MexicoAnd you wrote bad checksJust to fill your armI was young enough, I still believed in war
Well, let the poets cry themselves to sleepAnd all their tearful words will turn back into steam
But me I'm a single cellOn a serpent's tongueThere's a muddy field where a garden wasAnd I'm glad you got awayBut I'm still stuck out hereMy clothes are soaking wetFrom your brother's tears
And I never thought this life was possibleYou're the yellow bird that I've been waiting for
The end of paralysisI was a statuetteNow I'm drunk as hell on a piano benchAnd when I press the keysIt all gets reversedThe sound of loneliness makes me happier
البلوط السام
البلوط السام.. بعض الشجاعة الصبيانيةعندما كان التليفون علبة صفيحية متصلة بخيطو اسقط نائما بينما أنت لا تزالين تكلميننىو قلتى أنك لست خائفة أن تموتى
فى الصور الفورية كنتى ترتدين ملابس نساء (كبيرة فى السن)زهل خجلتى منها.. لم أغلقتى عليها الأدراج؟زلا أظن أنى أحببتك يوماً أكثر مما فى وقتها
ثم عندما استدرتى راحلةعندما أغلقتى البابعندما سرقتى السيارةو قدتيها فى إتجاه المكسيكو كتبتى شيكات بدون رصيدفقط لتملئى ذراعيك (تحمل أشياء معها)زلقد كنت صغيراً بما يكفى.. كنت لازلت أؤمن بالحرب (الفروسية و البطولة)ز
حسناً.. فلندع الشعراء يبكون ليلهم حتى النومو كل كلماتهم المليئة بالدموع ستتحول مجدداً إلى بخار
لكن بالنسبة لى.. فأنا خلية واحدةفى لسان ثعبانو يوجد (الآن) حقل طين مكان الحديقة التى كانت موجودةو أنا سعيد أنك هربتى بعيداًبينما أنا لازلت عالق هناو ملابسى متشبعة بالبللمن دموع أخيك
و أن لم أكن أظن أبداً أن تلك الحياة ممكنةفأنت العصفور الأصفر الذى كنت منتظراً له
نهاية الشللكنت تمثالا صغيراًو الآن أنا مخمور كالجحيم على مقعد البيانوو عندما أضغط أزرارهكل هذا يعود إلىّز(بينما) صوت الوحدة يجعلنى أكثر سعادةً
Myrkkysumakki
Myrkkysumakki, jotain poikaiän urheuttaJolloin puhelin oli peltipurkki narussaJa nukahdin kun vielä puhuit minulleSanoit, ettet pelännyt kuolla
Olit pukeutunut naistenvaatteisiin Polaroid-kuvissaSaatiinko sinut häpeämään, miksi lukitsit ne lipastoon?Luulen etten koskaan rakastanut sinua enempää
Silloin, kun käännyit poisKun paiskasit ovenKun varastit autonJa ajoit kohti MeksikoaJa kirjoitit katteettomia sekkejäVain pitääksesi kätesi töissäOlin tarpeeksi nuori, uskoin yhä sotiin
No, antaa runoilijoiden itkeä itsensä uneenJa kaikki heidän kyyneleiset sanansa muuttuvat takaisin höyryksi
Mutta minä, minä olen yksinäinen soluKäärmeen kielelläSiellä missä puutarha oli, on mutainen peltoJa olen iloinen että pääsit poisMutta minä olen yhä jumissa täälläVaatteeni ovat läpimärätVeljesi kyyneleistä
Enkä koskaan ajatellut tämän elämän olevan mahdollistaOlet se keltainen lintu, jota olen odottanut
Halvauksen päätösOlin pienoisveistosNyt olen helvetin kännissä pianon penkilläJa kun painan koskettimiaSe kaikki peruuntuuYksinäisyyden ääni tekee minut onnellisemmaksi
Giftek
Giftek, lite pojkårs modNär en telefon var en plåtburk på ett snöreOch jag somnade när du fortfarande talade till migDu sa att du inte var rädd för att dö
På polaroidbilder var du klädd i kvinnokläderGjordes du skamsen, varför låste du in dem i en låda?Jag tror inte att jag någonsin älskade dig mer
Sedan när du vände dig bortNär du smällde igen dörrenNär du stal bilenOch körde mot MexikoOch du skrev ogiltiga checkarBara för att fylla din armJag var ung nog, jag trodde fortfarande på kring
Då så , låt poeterna gråta sig själva till sömnsOch alla deras tårfyllda ord kommer att förvandlas tillbaka till ånga
Men jag jag är en ensam cellpå en orms tungaDet är ett lerigt fält där en trädgård varOch jag är glad att du slapp undanMen jag är fortfarande fast härMina kläder är dyblötaFrån din brors tårar
Och jag trodde aldrig att det här livet var möjligtDu är den gula fågeln som jag har väntat på
Slutet av paralyseringJag var en statyettNu är jag full som fan på en pianobänkOch när jag trycker på tangenternaBlir allt omväntLjudet av ensamhet gör mig lyckligare