الاف الاميال
طريقي الى وسط المدينه. وامشي بسرعهوالناس يمرون بسرعة بجانبي وانا ذاهبه الى المنزلاحدق بالطريق التي امامي . فقط امضي في طريقيواحاول ان اشق طريقي بين الحشود
وانا احتاجكوانا اشتاق اليكوانا الان ااتسائل
لو ان بامكاني ان احلق في السماءهل كان الوقت ليساعدني؟لانك تعرف باني امشي الاف الاميالفقط لاراك هذا المساء
جميع الاوقات هكذا عندما افكر بكواتساءل لو انك كنت تفكرين بي ولو قليلا
ولان كل شيء لن يكون له معنى ان لم اكن انتمي اليكواعيش في ذاكرتك
لأنني بحاجة إليكواشتقت لكوالآن أتساءل
لو ان بامكاني ان احلق في السماءهل كان الوقت ليساعدني؟لانك تعرف باني امشي الاف الاميالفقط لاراك هذا المساء
وأنا، أنالا أريدك أن تعرفأنا، أناغارقه في ذاكرياتكأنا، أنالا اريد هذا ان يذهبأنا، وأنا لا
طريقي الى وسط المدينه. وامشي بسرعهوالناس يمرون بسرعة بجانبي وانا ذاهبه الى المنزلاحدق بالطريق التي امامي . فقط امضي في طريقيواحاول ان اشق طريقي بين الحشود
وانا احتاجكوانا اشتاق اليكوانا الان ااتسائل
لو ان بامكاني ان احلق في السماءهل كان الوقت ليساعدني؟لانك تعرف باني امشي الاف الاميالفقط لاراك هذا المساء
لو ان بامكاني ان احلق في السماءهل كان الوقت ليساعدني؟لانك تعرف باني امشي الاف الاميالفقط لاراك هذا المساءفقط ل اضمك الليله
Χίλια μίλια
Ανοίγω τον δρόμο μου στο κέντρο την πόλης, περπατώντας γρήγοραΠρόσωπα περνάνε και εγώ οδεύω σπίτιΚοιτάω μπροστά ανέκφραστη, απλά ανοίγοντας το δρόμο μουΑνοίγοντας το δρόμο μου ανάμεσα στο πλήθος
Και σε χρειάζομαικαι μου λείπειςκαι τώρα αναρωτιέμαι
Aν μπορούσα να πέσω στον ουρανόΠιστεύεις ότι ο χρόνος θα με προσπερνούσε;γιατί ξέρεις θα περπατούσα χίλια μίλιααν μπορούσα απλά να σε δωΑπόψε
Είναι πάντα καιροί σαν αυτόν που σε σκέφτομαικαι αναρωτιέμαι αν εσύ ποτέ με σκέφτεσαιΓιατί όλα είναι τόσο λάθος και δεν ανήκωΝα ζω στην πολύτιμη μνήμη σου
Και σε χρειάζομαικαι μου λείπειςκαι τώρα αναρωτιέμαι
Aν μπορούσα να πέσω στον ουρανόΠιστεύεις ότι ο χρόνος θα με προσπερνούσε;γιατί ξέρεις θα περπατούσα χίλια μίλιααν μπορούσα απλά να σε δωΑπόψε
Και εγώ, εγώδεν θέλω να ξέρειςΕγώ, εγώπνίγομαι στην ανάμνησή σουΕγώ, εγώδεν θέλω να αφήσω αυτό να φύγειΕγώ, εγώ δεν θέλω
Ανοίγω τον δρόμο μου στο κέντρο την πόλης, περπατώντας γρήγοραΠρόσωπα περνάνε και εγώ οδεύω σπίτιΚοιτάω μπροστά ανέκφραστη, απλά ανοίγοντας το δρόμο μουΑνοίγοντας το δρόμο μου ανάμεσα στο πλήθος
Και ακόμα σε χρειάζομαικαι ακόμα μου λείπειςκαι τώρα αναρωτιέμαι
Aν μπορούσα να πέσω στον ουρανόΠιστεύεις ότι ο χρόνος θα με προσπερνούσε;γιατί ξέρεις θα περπατούσα χίλια μίλιααν μπορούσα απλά να σε δω
Aν μπορούσα να πέσω στον ουρανόΠιστεύεις ότι ο χρόνος θα με προσπερνούσε;γιατί ξέρεις θα περπατούσα χίλια μίλιααν μπορούσα απλά να σε δωαν μπορούσα απλά να σε κρατήσωαπόψε
Ezer mérföld
Járom a belvárost, gyorsan lépkedek,Arcok jönnek szembe, hazafelé sietek,Üres tekintettel nézek előre, csak megyek,Megyek a tömegen át.
És szükségem van rád,És hiányzol,És vajon …
Ha elrepülnék,Mit gondolsz, gyorsabban telne az idő?Mert tudod, akár ezer mérföldet is megtennék,Ha láthatnálak,Ma éjjel.
Olyankor, amikor eszembe jutsz,Arra gondolok, vajon te is gondolsz-e rám néha?Mert minden annyira rossz és nem érdemlem meg, hogy rajtam elmélkedj.
Mert szükségem van rád,És hiányzol,És vajon …
Ha elrepülnék,Mit gondolsz, gyorsabban telne az idő?Mert tudod, akár ezer mérföldet is megtennék,Ha láthatnálak,Ma éjjel.
És én, én,Nem akarom, hogy megtudd,Én, én,Megfulladok az emlékeidben,Én, én,Nem akarom, hogy elmúljon,Én, én, nem …
Járom a belvárost, gyorsan lépkedek,Arcok jönnek szembe, hazafelé sietek,Üres tekintettel nézek előre, csak megyek,Megyek a tömegen át.
Még mindig szükségem van rád,Még mindig hiányzol,És vajon …
Ha elrepülnék,Mit gondolsz, gyorsabban telne az idő?Mert tudod, akár ezer mérföldet is megtennék,Ha láthatnálak.
Ha elrepülnék,Mit gondolsz, gyorsabban telne az idő?Mert tudod, akár ezer mérföldet is megtennék,Ha láthatnálak,Ha megölelhetnélek,Ma éjjel.
忘れられない思い出
街中を早足で進んで自宅へ帰宅する何も考えずにまっすぐ家へ向かう人混みのなかを同じ道を歩いて行（ゆ）く
あなたが好きよ会いたいよどうしてかしら
飛行機が着陸中だったらそのとき わたしを無視すると思うの？忘れられない思い出があることをわかっているなら今夜 あなたに会えたのに
いつでも あなたのことを考えているけどわたしのことを思ったことがあるのかな物事がうまくいかないのは 大切な思い出が失いつつあるからよ
あなたを大切にするから大好きよなんでかな
飛行機が着陸中だったらそのとき わたしを無視すると思うの？忘れられない思い出があることをわかっているなら今夜 あなたに会えたのに
わたしね離れたくないよわたしねあなたとの思い出を描くよわたしねそこを離れたくないよわたし イヤよ
街中を早足で進んで自宅へ帰宅するよ何も考えずにまっすぐ進んで人混みのなかを同じ道を進んでいく
まだ あなたのことが好き会いたいよどうしてかしら
飛行機が着陸中だったらそのとき わたしを無視すると思うの？忘れられない思い出があることをわかっているなら今夜 あなたに会えたのに
飛行機が着陸中だったらそのとき わたしを無視すると思うの？忘れられない思い出があることをわかっているならあなたに会えるなら抱きしめるなら今夜だね
O mie de mile
Îmi continui calea în inima oraşului, mergând repede,Feţe trec pe-alături, dar eu mă-ndrept spre casă.Privind în gol, înainte, pur şi simplu făcându-mi drum,Făcându-mi drum prin mulţime.
Şi am nevoie de tine,Şi mi-e dor de tineŞi mă-ntreb acum,
Dacă aş putea cădea în cer,Crezi că timpul va trece pe lângă mine?Pentru că tu ştii - aş merge o mie de mileDoar dacă te-aş putea vedeaDiseară.
Întotdeauna în aşa momente mă gândesc la tine,Şi mă-ntreb dacă te gândeşti vreodată la mine,Pentru că totul e aiurea şi nu am locNu am unde trăi în amintirea ta preţioasă.
Pentru că am nevoie de tine,Şi mi-e dor de tineŞi mă-ntreb acum,
Dacă aş putea cădea în cer,Crezi că timpul va trece pe lângă mine?Pentru că tu ştii - aş merge o mie de mileDoar dacă te-aş putea vedeaDiseară.
Şi eu, euNu vreau să-ţi dau de ştireEu, euMă pierd în amintirea taEu, euNu vreau să renunţ la astaEu, eu nu vreau.
Îmi continui calea în inima oraşului, mergând repede,Feţe trec pe-alături, dar eu mă-ndrept spre casă.Privind în gol, înainte, pur şi simplu făcându-mi drum,Făcându-mi drum prin mulţime.
Şi încă am nevoie de tine,Şi încă mi-e dor de tineŞi mă-ntreb acum,
Dacă aş putea cădea în cer,Crezi că timpul va trece pe lângă mine?Pentru că tu ştii - aş merge o mie de mileDoar dacă te-aş putea vedea
Dacă aş putea cădea în cer,Crezi că timpul va trece pe lângă mine?Pentru că tu ştii - aş merge o mie de mileDoar dacă te-aş putea vedea,Doar dacă te-aş putea ţine în braţeDiseară.
Bin Mil
Kasabaya iniyorum, hızla yürüyerek,Sağımdan solumdan yüzler geçiyor, eve gidiyorum,Boş gözlerle ileriye bakıyorum, sadece yürüyorum,Kalabalığın arasından yürüyorum.
Ve sana ihtiyacım var,Ve seni özlüyorum,Ve şimdi merak ediyorum:
Gökyüzüne çıkabilir miyim diye,Zaman beni aşar mı sence?Çünkü biliyorsun, bin mil bile yürürüm,Eğer seni görebileceksem,Bu gece...
Seni düşündüğüm zamanlar böyle hep,Ve merak ediyorum acaba beni düşünüyor musun hiç,Çünkü her şey çok yanlış, ve ben buraya ait değilim,Senin değerli anılarında yaşıyorum.
Ve sana ihtiyacım var,Ve seni özlüyorum,Ve şimdi merak ediyorum
Gökyüzüne çıkabilir miyim diye,Zaman beni aşar mı sence?Çünkü biliyorsun, bin mil bile yürürüm,Eğer seni görebileceksem,Bu gece...
Ve ben, ben,Bilmeni istemiyorum,Ben, ben,Senin anılarında boğuldum,Ben, ben,Vazgeçmek istemiyorum,İstemiyorum.
Kasabaya iniyorum, hızla yürüyerek,Sağımdan solumdan yüzler geçiyor,Boş gözlerle önüme bakıyorum, sadece yürüyorum yolumu,Kalabalığın arasından yürüyorum.
Ve sana hâla ihtiyacım var,Ve seni hâla özlüyorum,Ve şimdi merak ediyorum:
Gökyüzüne çıkabilir miyim diye,Zaman beni aşar mı sence?Çünkü biliyorsun, bin mil bile yürürüm,Eğer seni görebileceksem.
Gökyüzüne çıkabilir miyim diye,Zaman beni aşar mı sence?Çünkü biliyorsun, bin mil bile yürürüm,Eğer seni görebileceksem,Eğer sana sarılabileceksem,Bu gece...